ดั่งสายลม

สายลม เป็นได้ทั้งสัญลักษณ์แห่งอิสรเสรีและการโอบรับประคับประคอง
สายลม ให้ได้ทั้งความเย็นชื่นใจและการทำลายล้าง

“อ๊ายยยย จะมีใครโชคร้ายกว่านี้อีกไหมเนี่ย”
อรอิสราได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเธอไปซุ่มซ่ามเดินเตะเครื่องสังเวยของเทพเจ้าองค์ใดเข้า
ท่านจึงพิโรธจนลงโทษสถานหนัก ให้เธอต้องอกหักพร้อมๆกับตกงาน

ยัง! เท่านั้นยังไม่พอ เทพเจ้ายังไม่ยอมยั้งมือให้กับมัณฑนากรสาวขี้แยคนนี้
ท่านยังปล่อยให้ผู้ร้ายมากระชากกระเป๋าเธอไปง่ายๆเสียอีก
แล้วผู้หญิงอ่อนไหวอย่างอรอิสราจะทำอะไรได้ นอกจากเป่าปี่...โฮๆๆๆ

แต่แล้ว ในท่ามกลางความวิปโยคโศกเศร้านั้น สายลมก็พัดพาผู้ชายใจดี
เจ้าของคำขวัญประจำตัวว่า “ช่วยกันได้ก็ช่วยกันไป” เข้ามาในชีวิตเธอ

ความช่วยเหลือครั้งที่หนึ่ง...ผ่านไป
ความช่วยเหลือครั้งที่สอง...ผ่านไป
ให้ตายเถอะ! อรอิสราลืมถามชื่อเขาทั้งสองครั้ง
แล้วมันจะมีครั้งที่สามอีกไหมนะ???