ลิขิตอักษรรัก

“เรื่องหมั้น...” อัศวินตอบกลับมาด้วยเสียงที่เรียบนิ่งเหมือนเดิม “ฉันอยากให้เธอปฏิเสธ” เขาพูดก่อนที่จะหันหน้ามามองเธอ เป็นบุณฑริกาเองที่ต้องหลบตายตาที่คมแหลมของเขา แม้จะเกรงกลัวในสายตาของเขาแต่เธอก็ไม่อยากเป็นคนอ่อนข้อให้กับเขาก่อนจึงพูดปฏิเสธออกไป
“พี่วินทำไมไม่ปฏิเสธเองล่ะคะ” เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งๆ เธอไม่ได้เป็นคนอยากจะหมั้นเองเสียหน่อยทำไมต้องไปพูดอะไรแบบนั้นด้วย เขาควรจะเป็นคนพูดเองในเมื่อไม่อยากให้งานหมั้นเกิดขึ้นมา
“ถ้าฉันพูดได้ฉันจะมาบอกให้เธอปฏิเสธทำไม! เธอก็รู้ว่าฉันมีคนที่รักอยู่แล้ว...”

...................................................................................

“ฉันจะไปตามน้ำที่นั้น”
“อย่าเพิ่งดีกว่า...นายไปตอนนี้ก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี เรารู้แค่ว่าน้ำอาจจะอยู่ที่นั้นแค่นั้นเองนะ”
“แล้วแกจะให้ฉันรออยู่อย่างนี้หรือยังไง นั้นเมียฉันนะ...ไหนจะลูกอีก”


*****อ่านตัวอย่างก่อนค่อยตัดสินใจซื้อนะคะ*****
เรื่องนี้พระเอกจะเป็นคนกลับไปกลับมาหน่อยๆ ก่อนจะรักอะไรๆ ก็ผิดหู ผิดตา แต่พอรักแล้วอะไรก็เรียกหา ต้องคอยอยู่ใกล้