กุหลาบรักกลางป่าหมอก

“โรส...ตอนนี้เธออยู่ในที่ปลอดภัยแล้ว ไม่มีใครทำอะไรเธอได้ และฉันจะอยู่เคียงข้างไม่จากไปไหน จนกว่าเราจะผ่านฝันร้ายนี้ไปด้วยกัน...”
อรัญจดริมฝีปากลงบนขมับของคนที่กำลังอยู่ในห้วงแห่งความฝันแผ่วเบา ก่อนจะจัดท่านอนให้เธอได้หลับสบาย เขานั่งมองดูใบหน้ายามหลับใหลอยู่เนิ่นนาน ในใจพะวงไปถึงเรื่องราวเบื้องหลังของตนเอง เธอจะรับได้หรือไม่หากรับรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขาที่ไม่ได้สวยหรูเหมือนอย่างที่ใคร ๆมองเห็น อรัญถอนหายใจช้า ๆ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเขาจะต้องกังวลกับความรู้สึกของเธอมากมายขนาดนี้ หรือเป็นเพราะหัวใจของเขากำลังถูกหญิงสาวรุกรานเข้ามาแล้วกันแน่
แต่คิดไปก็ไร้ประโยชน์ มองดูร่างที่กำลังหลับสนิทก็อดยิ้มไม่ได้ กุหลาบงามบริสุทธิ์ไร้พิษสงเธอจะรับกับความโสมมในโลกที่มีแต่การแก่งแย่งได้มากแค่ไหน ราวกับรสกรจะรับรู้เรื่องที่เขากังวล ร่างบางขยับตัวช้า ๆในขณะที่เปลือกตายังปิดสนิท อรัญขยับตัวลุกขึ้นมาปล่อยให้เธอได้นอนสบาย ก่อนจะเดินออกไปจากห้องเพื่อจัดการปัญหาที่ยังค้างคา