เล่ห์ร้ายสายใยสวาท

เมื่อแม่เลี้ยงวัยกระเตาะ จูงมือน้องชายต่างสายเลือดเข้ามาแสดงตัว ชีวิตของหนุ่มโสดเจ้าสำราญอย่างเขาก็เปลี่ยนไปตลอดกาล ^^

เธอตะเกียกตะกายหนี แต่ไม่ทันที่เท้าจะก้าวลงไปจากเตียง มือไวเป็นลิง ก็คว้าชายกระโปรงพร้อมกระชากอย่างแรง

แคว่ก!

เสียงที่ดังพร้อมกับรอยขาดแล่งยาวเป็นทาง เปิดเปลือยเผยเรียวขานวลเนียนขาวออกมาอวดสายตา

ใบหน้าหื่นกระหายฉายรอยยิ้มกระหยิ่มคว้าหมับจับข้อเท้าเล็กกระชากกลับ ร่างบางไถลเข้าไปใต้ร่างของเขาที่ตามมาคร่อมตะครุบเอาไว้

"ตื่นเต้นดีชะมัด"
ใบหน้าคร้ามเหม็นเหล้าหึ่งชะโงกเข้ามาใกล้...ท่าทางตื่นกลัวสุดขีดกำลังกระตุ้นอารมณ์เบื้องลึกที่มืดดำของเขาให้ยิ่งฮึกเหิม

เผียะ!

เสียงฝ่ามือบางฟาดฉาดเข้าที่หน้า คมเล็บกรีดแก้มจนเป็นรอยจางเลือดซิบ

"ซี้ดดดดด...."

กลีบปากหยักหนาสูดปากเบาๆ หรี่ดวงตาวับวาวลงจ้องเขม็งมองมา

"ไม่ยักรู้ว่ารสนิยมชอบความรุนแรงเสียด้วย"

มือหนาพุ่งมาจับต้นแขนเรียวแน่นแล้วกระชากเข้าหาตัว พร้อมฉกใบหน้าลงไปซุกไซ้หา ใบหน้านวลบ่ายเบี่ยงเลี่ยงหลบพัลวัน

"อย่านะคุณฤทธิ์ ฉันเป็นแม่เลี้ยงของคุณนะ"
ยิ่งเธอดีดดิ้นเท่าไหร่ เสื้อผ้าที่สวมใส่ยิ่งหลุดลุ่ย ภาพที่เห็นปลุกปั่นอารมณ์หื่นกระหายให้พวยพุ่งยิ่งขึ้นไปอีก...
เขาไม่เคยนึกอยากปลุกปล้ำใครเท่านี้มาก่อน แต่สำหรับผู้หญิงจอมมารยาคนนี้ เธอกระตุ้นเลือดนักล่าท้าทายให้มันกำลังเต้นระริกขึ้นมาทีเดียว

"อย่ามาลำเลิกตอนนี้หน่อยเลย...คุณเป็นเมียพ่อผม...ในเมื่อท่านตายแล้ว ทรัพย์สมบัติทุกอย่างของท่านก็ต้องตกเป็นของผมในฐานะทายาทโดยชอบธรรมไม่ใช่หรือ?" เสียงทุ้มต่ำเข่นเขี้ยวถามคำรามอยู่ในลำคอ

"ไม่เว้นแม้แต่คุณ"
พูดจบร่างบางก็ถูกกดราบลงบนที่นอน ใบหน้าร้อนฉ่าตามลงมาซุกไซ้อย่างหื่นกระหายดุดัน

บัวชมพูกรีดร้องลั่น

หากภูวฤทธิ์คิดว่าเธอเพียงดีดดิ้นเพื่อจะแสดงให้สมบทบาท ริมฝีปากร้อนเลื่อนไล่ตามประกบติด ยิ่งใบหน้างามส่ายสะบัดขัดขืนเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งบดบี้ขยี้ริมฝีปากลงไปหนักหน่วงเท่านั้น

ในเมื่อเธอความชอบรุนแรง...เขาก็จะตอบสนองให้ถึงใจ...เมื่อแม่เลี้ยงวัยกระเตาะ จูงมือน้องชายต่างสายเลือดเข้ามาแสดงตัว ชีวิตของหนุ่มโสดเจ้าสำราญอย่างเขาก็เปลี่ยนไปตลอดกาล ^^

********

เธอตะเกียกตะกายหนี แต่ไม่ทันที่เท้าจะก้าวลงไปจากเตียง มือไวเป็นลิง ก็คว้าชายกระโปรงพร้อมกระชากอย่างแรง
แคว่ก!
เสียงที่ดังพร้อมกับรอยขาดแล่งยาวเป็นทาง เปิดเปลือยเผยเรียวขานวลเนียนขาวออกมาอวดสายตา
ใบหน้าหื่นกระหายฉายรอยยิ้มกระหยิ่มคว้าหมับจับข้อเท้าเล็กกระชากกลับ ร่างบางไถลเข้าไปใต้ร่างของเขาที่ตามมาคร่อมตะครุบเอาไว้
"ตื่นเต้นดีชะมัด"
ใบหน้าคร้ามเหม็นเหล้าหึ่งชะโงกเข้ามาใกล้...ท่าทางตื่นกลัวสุดขีดกำลังกระตุ้นอารมณ์เบื้องลึกที่มืดดำของเขาให้ยิ่งฮึกเหิม
เผียะ!
เสียงฝ่ามือบางฟาดฉาดเข้าที่หน้า คมเล็บกรีดแก้มจนเป็นรอยจางเลือดซิบ
"ซี้ดดดดด...."
กลีบปากหยักหนาสูดปากเบาๆ หรี่ดวงตาวับวาวลงจ้องเขม็งมองมา
"ไม่ยักรู้ว่ารสนิยมชอบความรุนแรงเสียด้วย"
มือหนาพุ่งมาจับต้นแขนเรียวแน่นแล้วกระชากเข้าหาตัว พร้อมฉกใบหน้าลงไปซุกไซ้หา ใบหน้านวลบ่ายเบี่ยงเลี่ยงหลบพัลวัน
"อย่านะคุณฤทธิ์ ฉันเป็นแม่เลี้ยงของคุณนะ"
ยิ่งเธอดีดดิ้นเท่าไหร่ เสื้อผ้าที่สวมใส่ยิ่งหลุดลุ่ย ภาพที่เห็นปลุกปั่นอารมณ์หื่นกระหายให้พวยพุ่งยิ่งขึ้นไปอีก...
เขาไม่เคยนึกอยากปลุกปล้ำใครเท่านี้มาก่อน แต่สำหรับผู้หญิงจอมมารยาคนนี้ เธอกระตุ้นเลือดนักล่าท้าทายให้มันกำลังเต้นระริกขึ้นมาทีเดียว
"อย่ามาลำเลิกตอนนี้หน่อยเลย...คุณเป็นเมียพ่อผม...ในเมื่อท่านตายแล้ว ทรัพย์สมบัติทุกอย่างของท่านก็ต้องตกเป็นของผมในฐานะทายาทโดยชอบธรรมไม่ใช่หรือ?" เสียงทุ้มต่ำเข่นเขี้ยวถามคำรามอยู่ในลำคอ
"ไม่เว้นแม้แต่คุณ"
พูดจบร่างบางก็ถูกกดราบลงบนที่นอน ใบหน้าร้อนฉ่าตามลงมาซุกไซ้อย่างหื่นกระหายดุดัน
บัวชมพูกรีดร้องลั่น
หากภูวฤทธิ์คิดว่าเธอเพียงดีดดิ้นเพื่อจะแสดงให้สมบทบาท ริมฝีปากร้อนเลื่อนไล่ตามประกบติด ยิ่งใบหน้างามส่ายสะบัดขัดขืนเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งบดบี้ขยี้ริมฝีปากลงไปหนักหน่วงเท่านั้น
ในเมื่อเธอความชอบรุนแรง...เขาก็จะตอบสนองให้ถึงใจ...