ตอนพิเศษ อุ้มรัก(ขัดดอก) + พ่ายฤทธิ์เสน่หา

****************
(สำหรับคนที่อ่านเล่มหลักแล้ว ตอนพิเศษเล่มนี้ เป็นเนื้อหาบางช่วง (ช่วงท้าย) ต่อจากในเล่มหลัก ซึ่งถ้าใครที่จบ....พอ...หวาน เลี่ยน เอียน กับบทสรุปจากเล่มใหญ่แล้ว ไม่จำเป็นต้องจ่ายเพิ่มเลยค่ะ)
****************

“คุณสิแกล้งอาย” คนท้องบ่นงึมงำ แต่เบียดตัวซุกซบเข้าหาอกกว้างตรงหน้าด้วยความเคยชิน
“ฉันไปแกล้งอะไรเธออีกฮึ ยายจอมงี่เง่า ขี้บ่นจริงนะเรา?”
“หึ ก็...แขนกับขาของลูก...” เสียงหงุงหงิงเบาๆ แต่เขาได้ยินชัดเจน
รอยยิ้มกว้างค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา แววตาคมกริบของจอมเจ้าเล่ห์เป็นประกายระยิบระยับ เมื่อได้ยินหล่อนบ่นให้แบบนั้น
“ตอนตรวจครั้งที่แล้ว อายเห็นนะคะ ว่าลูกเรามีครบหมดแล้วอะ”
“หึๆ” คนหาเรื่องรังแกคนท้องหัวเราะเสียงขลุกขลักเบาๆ ก้มลงจูบผมจูบหน้าผากของคนท้องไปอีกทีหนักๆ เหมือนมันเขี้ยว
เขาไม่ได้พยายามจะหาข้อแก้ตัว หรือพูดอะไรออกมาโต้แย้งเถียงกับหล่อนอีก แม้เพียงสักคำเดียว เมื่อโดนคนตัวเล็กรู้ทันเสียแล้วแบบนั้น

เอ็นดูคนท้องโตหรอกนะ ถึงได้หาเรื่องรังแกหล่อนบ่อยๆ อย่างนั้น
ก็คนมันรัก...
คนหื่นหลับตาทั้งรอยยิ้ม...มีความสุขจัง