สิเน่หารักร้อย

“คุณทำให้ฉันกลายเป็นผู้หญิงใจง่าย...”
“ใช่ ผมเอาแต่ใจ และรู้เอาไว้ด้วยว่าห้ามทำแบบนี้กับใคร หน้าไหนทั้งนั้น”
“ชีวิตนี้ ฉันยังจะเป็นของใครได้อีก...” พิมฐาว่าพร้อมส่งเสียงหอบกระเส่า สุขสมจากสิ่งที่เขาปรนเปรอ แต่ดูเหมือนชายหนุ่มยังไม่เต็มอิ่ม สองมือเอื้อมไปเค้นคลึงหน้าอกอวบใหญ่ พร้อมสูดความหอมเย้ายวนอย่างถวิลหา
“แน่ใจหรือ แล้วผู้ชายที่เป็นว่าที่เจ้าบ่าวของคุณล่ะ คุณจะทิ้งเขาให้คอยเก้อหรือไง”
คำถามนั้นดังย้ำย้อนในโสตประสาทหญิงสาว เป็นช่วงเวลาเดียวกันที่ความคับแน่นเต้นตุบๆ ในร่างหล่อนอีกครั้ง และมันกำลังเกเรเรียกร้องให้หล่อนสยบต่อหมียักษ์แสนโหด
“ว่าไง คุณจะทิ้งผู้ชายคนนั้น เหมือนที่เคยทำกับผมเมื่อหนึ่งปีก่อนไหม”