เจ้าบ่าวอสูร

ถึงกับอุทานตกใจ เมื่อร่างในกางเกงตัวเดิม หากท่อนบนเปลือยเปล่า คล้ายเขาถอดเสื้อเชิร์ตตัวนั้น เพราะร้อน หญิงสาวถอยกลับเข้าไปในห้องกระจก หันหลังให้ บอกเสียงสั่นๆ
“ออกไปก่อนค่ะ นิจ ยังไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวเข้ามา”
“ออกมา! “เสียงห้าวสั่งห้วนๆ คนึงนิจไขว้แขนกอดอก แข็งใจเปิดประตูออกไป เขา.เป็นสามี ยังไง เขาก็ต้องเห็นอยู่แล้ว อีกฝ่ายกางผ้าขนหนูผืนใหญ่รอ นัยน์ตาคมปลาบ ด้วยประกายบางอย่าง ที่คนึงนิจถึงกับหนาวเยือก เมื่อเขารวบผ้าพันร่างเธอ ก่อนตวัดมือแข็งแรง อุ้มเธอลอยจากพื้นเลย
“พอดีแด๊ดติดแขก ผมเลยยังไม่ได้กินข้าวกับแด๊ด นิจล่ะ หิวยัง เรา.เอ้อ ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันก่อนแล้วกันนะ”
รู้สึกผิวกายสะท้านขึ้นทั้งตัว เมื่อเขาอุ้มเธอไปยังประตูอีกด้าน เพียงผ่านเข้าไป ก็เห็นเตียงนอนขนาดใหญ่กึ่งกลางห้อง แสงไฟสลัวสีเหลือง จากหลอดดาวน์ไลท์ในเพดานหลุม เขาวางร่างในผ้าขนหนูลง เพียงร่างแตะที่นอนหนา หญิงสาวก็พลิกตัวไปดึงผ้าคลุมเตียงมาคลุมร่างทันที เสียงหัวเราะหึๆ สั่นประสาทเธอจนผวาหวาด เมื่อเห็นเขากำลังปลดกางเกงสีขาวตัวนั้นออกจากร่าง..
โอย ยังนะ เรายัง..ไม่พร้อม..
หากมือใหญ่ แข็งแรง ทาบมาบนหัวไหล่ขาวเนียน ก่อนร่างหนา บึกบึน ที่คนึงนิจไม่เคยคิดมาก่อนว่า เขา หนุ่มมาดเสี่ย จะมีเรือนร่างราวนักกล้ามแบบนี้ ความหวาด ผสานความรู้สึกระทึก ตื่นเต้น อึงอลในความรู้สึก เพียงเขาเอนร่างลงนอนเคียง หญิงสาวถึงกับขดร่างเข้าหากัน ราวกับจะหนีภัย
หากแต่..เธอเบิกตาโพลง เมื่อเพียงเขาเอี้ยวตัวมา มือเขาก็กดร่างเธอ บังคับให้นอนเหยียดหงาย กำลังตะหนกว่า เขาจะจูบ แบบตอนที่จูบเราในพิธี ริมฝีปากอุ่นผ่าว ก็ประกบมาอย่างรวดเร็ว ขณะฝ่ามือใหญ่ ทาบไปทั่วร่างบอบบาง เปลือยเปล่า ผิวเนียนละมุลรับรู้ได้จากสัมผัส ในนาฑีที่เฟ้นฟอนเรือนร่างยวนตา ภาพ. ที่เขาไม่อาจสลัดไปจากความทรงจำ ก็ผุดมา ที่ทำให้ปากจูบเคลียไปตามผิวนุ่มละมุล ขบอย่างแรง จนหล่อนอุทานเจ็บ
“เจ็บค่ะ! นิจเจ็บ ..”
ราวเขาไม่ได้ยินเสียงครางเจ็บของร่างใต้ร่างเขา ภาพที่ทำให้เขาอยากขย้ำ ขยี้ ผุดมาอีก ใบหน้าสวยงาม แบบเดียวกันนี้ แม้เรือนร่างนี้จะบอบบางกว่าอีกร่าง ที่อวบอิ่ม ยวนใจกว่าหลายเท่า หาก. ปากเขา ฟันเขา ขบ กัด เท่าที่ความรู้สึกอยากขยี้ สั่ง