อสุราทวงรัก

“เต”
มันตายืนนิ่งไม่ไหวติงหลังหลุดชื่อของเขาออกมาเสียงเบาหวิว ขณะประสานสายตากับดวงตาคมกริบสีดำสนิทไม่ต่างจากท้องฟ้าด้านนอก
ทว่ากลับแพรวพราว เต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์และชวนให้ใจเต้นแรง
ตั้งแต่วันที่บิดาประกาศเรื่องสำคัญระหว่างเขาและเธออย่างการแต่งงาน เธอก็แทบไม่ได้เจอกับคนตัวโต อาจจะสักสองสามครั้งที่เขามารับมาส่งก่อนจะหายไปโดยไม่บอกกล่าวจนกระทั่งตอนนี้
“มาทำไม”
ไม่อยากยอมรับเลยว่าคิดถึงเขาเหลือเกิน
“มาหาว่าที่ภรรยาไม่ได้หรือไง”
“ถ้าบอกว่าไม่ได้ก็จะไม่มางั้นเหรอ”
แต่ไม่อาจปฏิเสธสิ่งที่ใจกำลังรู้สึกอยู่ได้จริงๆ น้ำเสียงที่เปล่งออกไปถึงได้ฟังดูน้อยอกน้อยใจขนาดนั้น
เธอละสายตาออกจากใบหน้าคร้ามคม แล้วหันกลับไปจัดการกับสิ่งที่ทำค้างไว้เมื่อครู่อย่างเมินเฉย ทั้งที่ใจไม่รักดีของเธอกำลังลิงโลดที่ได้เจอหน้าเขา
“ไม่สนใจหรอก ยังไงก็จะมาอยู่ดี” มันตาเบ้ปากให้กับประโยคนั้นของเขา
ไม่รู้เหมือนกันว่าทุกวันนี้เรารู้สึกต่อกันเช่นไร หากถามว่าในฐานะคู่หมั้นเขาดีต่อเธอหรือไม่ เธอก็ตอบได้เต็มปากเต็มคำว่าดี...
ดีมากเสียจนบางครั้งเธอเกือบเผลอลืมไปว่าเราไม่ได้กำลังจะแต่งงานกันเพราะความรัก
“เป็นอะไร”
“เปล่า”

________________________________________________

“คนเลว” มันตาตั้งใจจะตวาด แต่เสียงหวานที่ลอดออกมาจากริมฝีปากกลับเป็นเพียงเสียงพึมพำเท่านั้น น้ำตาที่กลั้นไว้ไม่ไหวค่อยๆ ไหลลงมา
“ถ้าเลวแล้วได้เธอกลับคืนมา ฉันยอมเลว”

________________________________________________


-กดตัวอย่างอ่านก่อนกดซื้อนะคะ-