ต่ำตมไลน์byเด็กร้อยเอ็ด [NielOng ft.PD101]

ผมยิ้มทั้งยังหลับตา ความเย็นจากแอร์กับผ้าเย็นๆ ทำให้ผมรู้สึกสบายตัวขึ้นมานิดหน่อย ไอ้แดนหายไปสักพักก่อนที่ผมจะสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนจากตัวมัน
แผ่นหลังชิดติดแผ่นอกกว้างความร้อนแผ่กระจายลามเลีย ผมหนุนแขนมันต่างหมอน นอนมองข้อมือตัวเองที่ยังถูกลูบไล้แผ่วเบา
“กูไม่เจ็บเลยแดน ไม่ต้องห่วง”
“ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องโทษตัวเองเข้าใจมั้ย”
ผมเบี่ยงหน้ากลับไปหามัน เห็นมันทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแล้วก็อดพลิกกลับไปนอนกอดมันไม่ได้ ผมลูบแก้มมันใช้นิ้วโป้งไล้ไฝใต้ตามันเบาๆ แล้วยื่นหน้าไปจูบตรงไฝเม็ดนั้น
“สัญญาว่าต่อไปนี้จะดูแลตัวเองดีๆ”
กดจูบที่แก้มซ้ายของมัน ไอ้แดนยังคงมองผมนิ่งๆ ไม่พูดอะไร
“จะไม่เชื่อคนง่าย” กดจูบอีกครั้งที่แก้มขวา
“จะไม่ทำให้เป็นห่วงแล้ว” กดจูบลงบนริมฝีปากมันก่อนที่จะครางออกมาเมื่อมันกดต้นคอผม รั้งผมเข้าไปแนบชิดกว่าเดิม
“กูแทบบ้าตอนเห็น” สีหน้ามันดูเจ็บปวด
“มึงไม่รู้หรอกองว่ากูอยากฆ่ามันแค่ไหน”
มันจูบผมย้ำๆ ดึงข้อมือขึ้นไปจูบตรงที่เป็นรอย
“อย่าทำให้เป็นห่วงอีกนะ”
“อื้อ สัญญาเลย จะไม่ทำให้เป็นห่วง”
“จริงๆ”
“กูรักมึงนะแดน”
“กูรักมึงมากกว่า”
“ขิงตลอด” ผมย่นจมูกใส่ เลยโดนมันงับจมูกเข้าจนได้
“พูดเรื่องจริง”
“จ้าจ้า” ผมหัวเราะ มันยิ้ม แล้วใบหน้าของเราทั้งคู่ก็ค่อยๆ เคลื่อนเข้าหากัน ทีละนิด ทีละนิด ก่อนที่ผมจะผละออกมา หากไอ้แดนรั้งต้นคอผมไว้ จะจูบผมให้ได้ท่าเดียว
“แดน ไม่”
“เดี๋ยว”
“ไม่เดี๋ยวแล้ว มึงจะถอยไปไหน มานี่กูจะล้างปากให้”
“เดี๋ยว ปล่อยก่อน” มึงจะล้างปากให้กูทั้งวันอ่ะได้แต่ต้องไม่ใช่ตอนนี้
“จะถอยไปไหนวะ”
“ไม่ กู”
อุแหวะ
“กูจะอ้วก”
“ไอ้เหี้ยองงงงงงงงงง”