ลายรักคนเถื่อน

"ถ้าไม่อยากครางทั้งน้ำตาอีก ก็อย่ายั่วโมโหฉัน...เข้าใจไหม"
++++
“หยุดนะอันนา !”
นายหัวภากรวิ่งตามมาติด ๆ พออันนารู้ตัวว่าเขาตามมาก็ยิ่งอยากประชด จึงวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ ด้วยความเร็วสุดตัวราวกับกำลังวิ่งแข่งเพื่อชิงเหรียญทอง แต่เพราะความไม่ชำนาญในพื้นที่จึงทำให้เธอสะดุดล้มอย่างแรงต่อหน้าต่อตาเขา
“โอ๊ย ! ฮือ... อย่าตามฉันมานะ เกลียดฉันมากไม่ใช่เหรอ” อันนากัดฟันฝืนความเจ็บปวด ลุกขึ้นเพื่อที่จะวิ่งต่อ แต่ทว่าไม่ทันการเมื่อภากรตามมาประชิดตัวและคว้าแขนของเธอไว้เสียก่อน
“เจ็บตัวแล้วยังไม่เจียม ...กลับไปทำงาน !” เขาสั่งด้วยเสียงดุ
“ไม่ ! ฉันจะไปตามทางของฉัน คุณไม่ต้องมายุ่ง” หญิงสาวสะบัดแขนแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย
“ไปตามทางของเธอเหรอ หึ... ก็เห็นอยู่ว่าที่นี่มันเป็นสวนของฉัน มีแต่ป่าทั้งนั้น ชอบอยู่ในป่านักหรือไง”
“มันเรื่องของฉัน ปล่อย...แล้วก็ไม่ต้องตามมา !” อันนายังคงออกแรงสะบัดและพยายามใช้มืออีกข้างของตัวเองแกะมือของเขาออก
“คิดจะดื้อกับฉันเหรออันนา จะเอาแบบนี้ใช่ไหม อยากอยู่ในป่าว่างั้น ได้...ถ้าอย่างนั้นก็ตามฉันมาทางนี้ !”
----
“อันนา ! เธอว่าฉันบ้าอำนาจใช่ไหม ...ดีเลย ออกไปที่แพปลากับฉันเดี๋ยวนี้” เสียงของภากรดังมาจากทางหน้าประตูห้อง ก่อนที่เจ้าตัวจะเปิดเข้ามา
“คุณภากร ! ...ก็มันจริงไหมล่ะ คุณมันก็เป็นอย่างที่ฉันพูดมาทั้งหมดนั่นแหละ” อันนากล้าเถียงอย่างลืมกลัวคนตัวโตกว่าที่กำลังก้าวเท้าเข้ามาใกล้เธอเรื่อย ๆ
“ฉันเคยบอกให้เธอเรียกฉันว่ายังไงเหรออันนา เรียกใหม่ซิ” ภากรทำเป็นวางอำนาจใส่เพราะเกิดอาการอยากแกล้งคนสวย
“เอ่อ...นายหัวอยากให้ฉันไปแพปลาด้วยทำไมคะ” คราวนี้อันนาเปลี่ยนมาพูดจาดี ๆ เพราะเหนื่อยจะเถียงกับผู้ชายใจร้ายคนนี้
“หึ เปลี่ยนสีไวจังนะ” พอเธอพูดดีด้วย เขาก็ยังมิวายหาเรื่องทะเลาะ
“แล้วจะให้ฉันทำตัวยังไงล่ะ พอเถียง...คุณก็ใช้อำนาจข่มขู่ พอพูดดี ๆ ด้วยคุณก็ยังว่า...”
“คุณเหรอ ? บอกให้เรียกฉันว่านายหัวไง มันยากนักเหรอ ฉันเป็นเจ้านายของเธอนะอันนา” ภากรหัวเราะในลำคอพร้อมการทำหน้าเจ้าเล่ห์ชวนตบ
“ค่านายหัว...คxx” คำพูดสุดท้ายนั้น อันนาพูดเบา ๆ ด้วยความหมั่นไส้คนบ้าอำนาจ ทว่าภากรกลับได้ยินชัดเจน
“เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่านายหัวไอ้นั่นเหรออันนา เดี๋ยวก็จับยัดปากซะหรอก ...ผู้หญิงอะไรพูดจาหยาบคายไม่อายปาก”
++++
“เอาผ้าขนหนูมานี่ เดี๋ยวฉันจะเช็ดผมให้ เช็ดเสร็จก็xxxต่อ” เขาพูดหยาบคายอย่างจงใจแกล้ง
“ทุเรศที่สุด! ฉันเกลียดคุณจริง ๆ” หญิงสาวหน้าแดงด้วยความโกรธที่เขาพูดจาลามกใส่เธออย่างไม่ให้เกียรติ
“นั่งดี ๆ ถ้าไม่ยอมอยู่นิ่ง ๆ ฉันจะข้ามขั้นตอนให้ดู...ไม่เช็ด แต่xxxเลย” เขาหัวเราะอย่างสบายอารมณ์ พอเห็นว่าอันนายอมนั่งดี ๆ จึงเริ่มทำการเช็ดผมให้เธออย่างเบามือ
“คนหยาบคาย ผู้ชายป่าเถื่อน” แม้จะยอมนั่งดี ๆ ตามที่เขาบอก แต่ก็ยังมิวายด่ากลับอย่างอดไม่ได้
“ทำเป็นรับไม่ได้นะอันนา ฉันรู้หรอกนะว่าเธอชอบเรื่องพวกนั้นจะตาย ...เพราะพิสูจน์มาแล้ว” ประโยคหลังเขาก้มลงกระซิบข้างหู ทำเอาหญิงสาวขนลุกไปทั่วร่าง โกรธก็โกรธแต่ไม่กล้าทำอะไรภากรด้วยทราบดีว่าเขาร้ายกาจขนาดไหน
“คุณควรจะให้เกียรติฉันบ้าง สักนิดก็ยังดี”
--------
“คุณหลอกฉันทำไม ทำกับฉันอย่างนี้ทำไม !”
“ก็อยากโง่เชื่อคนง่ายทำไมล่ะ น่าจะคิดซะบ้างว่าคนระดับฉันหรือจะยอมลดตัวมาคบผู้หญิงอย่างเธอให้เป็นขี้ปากชาวบ้าน”
“ฮือ... ฉันอยากกลับบ้าน อยากกลับบ้าน!” อันนาร้องไห้ฟูมฟายอย่างไม่อาย ไหน ๆ ภากรก็เห็นเธอเป็นแค่ผู้หญิงไร้ค่าอยู่แล้ว ต่อให้เป็นตายร้ายดีเขาคงไม่สนใจ
“กลับไปแย่งสามีคนอื่นเหรอ ฝันไปเถอะอันนา พ่อของเธอส่งตัวมาดัดนิสัยที่นี่ ลืมแล้วหรือไง”
+++++
ฝากนายหัวภากรกับน้องอันนาด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ