ป๋าขา (เมียเด็ก)

ป๋าภีร์ & หนูมุก
ป๋าภีร์คนหื่น VS หนูมุกคนสวยแสนซื่อ(บื่อ)

“ป๋ากับหนูมุกมีอะไรกันใช่ไหม?” น้ำเสียงเรียบเย็นของภัณฑิราร้องถามอย่างคาดคั้น เมื่อเห็นอาการของชายหนุ่ม ที่มีต่อเพื่อนรักของตนแบบนั้น
“...” คนตัวโตหยุดชะงัก ไม่ได้หันกลับมามอง ก่อนที่เขาจะก้าวขาเดินต่อ
“พอใจถาม ทำไมไม่ตอบ ป๋ากับมุก มีอะไรกันใช่ไหม?”
“พอใจ เอาไว้ก่อนได้ไหม เห็นไหมว่าหนูมุกเขาเป็นลมหมดสติอยู่แบบนี้” พาร่างไร้สติมาวางบนโซฟา แล้วหันไปมองหน้าคนคาดคั้น
“ป๋าทำแบบนี้ได้ยังไง หนูมุกเป็นเพื่อนรักของพอใจนะ แล้วพอใจก็บอกแล้วว่าให้ป๋าแค่ช่วยดูแล แล้วนี่อะไรคะ คิดว่าพอใจไม่รู้ไม่เห็นไม่สงสัยเลยหรือไง”
“พอใจ!”
“ไม่ต้องมาทำเป็นดุใส่พอใจ ตัวเองทำผิด” เสียงดังใส่ ดวงตาคู่สวย มีรอยน้ำตารื้นขึ้นมาขังคลอ
“หนูมุกเป็นเมียป๋า ชัดพอไหม?”

เฮียวิน & พอใจ
เฮียวินคนโฉด หนุ่มใหญ่ เปย์ดุ VS คุณหนูพอใจ ยายลูกเจี๊ยบเวอร์จิ้น (เด็กหื่น)

“เธอไม่เข้าใจหรือไงวะ ก็ฉันต้องรับผิดชอบ เธอจะเรียกค่าเสียหายเท่าไหร่ก็ว่ามา ไอ้...เยื่อพรหมจรรย์บ้าๆ ของเธอ หรือให้ฉันจ่ายค่ารีแพร์ให้ใหม่เอาไหม? จะจ่ายค่าทำนมเพิ่มให้ด้วยก็ได้เอ้า แห้งๆ แบนๆ อย่างเธอ ไอ้ภีร์มันคงจะเซ็งน่าดู...”
“อี๋ ไอ้...” สาวตัวเล็กตาเหลือโพลง อ้าปากค้างแทบจะกรีดร้องออกมาให้สุดเสียง เมื่ออีกคนตามมาตอแย หาเรื่องให้หล่อนต้องปรี๊ดแตกกับความ...ผิดพลาดที่เกิดขึ้น
“ฉันก็แค่พยายามจะรับผิดชอบ เธอก็ช่วยให้ความร่วมมือหน่อยไม่ได้หรือไง หรือว่าเธอจะมาเป็นเด็กฉันถาวร เอาแบบนี้ก็ได้ เธอกลับไปบอกเลิกกับไอ้ภีร์มันซะ แล้วฉันจะดูแลเธอต่อเอง”
“!!!” สาวน้อยจ้องหน้าหนุ่มตัวโต เหมือนไม่เคยพบเคยเห็น ทั้งๆ ที่เคยเห็นและรู้จักเขาผ่านภีรภัทรมาเกือบสามปี
ตั้งแต่หล่อนเริ่มเข้ามาเรียนปีแรกนั่นแหละ ไม่ถูกชะตาเขาตั้งแต่วันแรกเจออย่างไร จนตอนนี้ยิ่ง...เกลียดขี้หน้า
“ไปตายให้หนอนกินเลยไป ไอ้คนทุเรศ!”