อคีราร้อนรัก

ร่างบอบบางถูกช้อนขึ้นอย่างเบานุ่ม...ราวกับปุยนุ่น เธอรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยอยู่ท่ามกลางมวลอากาศที่แสนจะมีความสุข อคีรา วางเธอลงบนที่นอนกว้าง…เขาไม่เคยที่จะไม่สนใจผู้หญิงคนนี้ ความเป็นสามีของวิรัชญาค้ำคอของเขาไว้ เขาเคยปฏิเสธเธอ…และมิยาโกะก็พิสูจน์ให้เขาเห็นว่า เธอ…รักเขาจริง
มือหนาปลดกระดุมชุดแซ็คตัวยาว ซึ่งมันเป็นของวิรัชญา ที่ให้มิยาโกะใส่ จนถึงเม็ดสุดท้ายที่ชายกระโปรงบาน มิยาโกะขยับกาย ให้เขาดึงมันออกพ้นกายเธอ สายตาคมกวาดมองไปทั่วร่างกายที่สวยงาม…
เธอสวยงามมาก อคีราส่งมือปลดตะขอเสื้อในด้านหน้า หน้าอกทรงโตกระเด้งออกมารับอากาศเย็นสบายในห้องกว้าง สายตาของเขามองไปยังความสวยงามตรงหน้า ชายหนุ่มคอแห้งเหมือนขาดน้ำมาเป็นแรมปี เธอสวยเกินกว่าที่เขาจะละสายตาไปจากความงดงามนั้นได้…เขาตัดใจจากจุดนั้นและลากสายตามองต่ำลงไปที่หน้าท้องเนียนราบ…กางเกงชั้นในสีหวานผ้าเนื้อเดียวกับเสื้อชั้นใน ถูกดึง ออกจนสุดทางที่ปลายเท้าเรียว มันหลุดออกจากร่างกายเธอ ความอวบอูม เผยชัดตรงหน้าอคีรา อคีรารู้สึกอึดอัดขึ้นมาในทันที
สองหัวใจเต้นแรง ราวมันจะแตกกระเด็นออกมานอกกาย อคีราลุกขึ้นนั่งเขามองใบหน้างดงามที่แดงระเรื่อด้วยความเขินอายของมิยาโกะ เขาส่งยิ้มหวานให้เธอ สายตาบอกชัดเจนในความหมายว่า เขากำลังตกหลุมรักและกำลังต้องการเธอที่สุด