ขมรักวันวิวาห์

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชีวิต ดำเนินเรื่องเรื่อยๆ ในแบบของณิการ์ เขียนแต่อิโรติกจนตอนนี้อิ่มตัว สมองตันคิดอะไรหนักหน่วงดิบเถื่อนหื่นๆ ไม่ออก เลยหันมาจับพล๊อตเขียนดราม่าบ้างค่ะ ฝากนิยายเรื่องใหม่ของณิการ์ด้วยนะคะ

“ทำไม? ทำไมรุลีทำกับพี่และน้องคล่องแบบนี้”
“เพราะพี่ว่องทำคนที่รุลีรักเจ็บปวดก่อนไงคะ ลองคิดดูสิคะ เมื่อหลายปีก่อนทำอะไรไว้บ้าง”
เพล้ง!
แล้วขวดบรั่นดีในมือของมรุลีก็ถูกปาทิ้งลงพื้น พร้อมกับเธอใช้เท้าเปล่าเหยียบย่ำเศษขวดแก้วที่แตกกับพื้นโดยไม่สนใจว่ามันเจ็บทรมานแค่ไหน เลือดที่เท้าของหล่อนจากที่ซึมเริ่มอาบนองพื้น แต่หล่อนก็กัดปากแน่นไม่บ่นเจ็บสักคำ น้ำตาของหล่อนก็ทำงานเช่นเดียวกันกับเลือดของหล่อน
ว่องไวมองการกระทำอย่างไม่เข้าใจ และไหนจะคำพูดของเธออีก เขาไปทำอะไรคนที่เธอรักเมื่อไร เท่าที่จำได้เขามรุลีเพิ่งรู้จักกันไม่นานด้วยซ้ำ ว่องไวดึงสติกลับมาอยู่กับเรื่องตรงหน้า เมื่อคิดเท่าไรแล้วก็คิดไม่ออกจึงดึงเท้าข้างที่เหยียบเศษแก้วของมรุลีขึ้นจากพื้น พร้อมกับตวาดเธอ
“เธอบ้ารึไงรุลี! ”
“ทำไมคะ มองไว้นะคะ มันเจ็บปวดยังไงตอนที่เห็นรุลีบดขยี้บนเศษแก้วที่พื้น และนั่นแหละคืออนาคตของพี่ว่อง รุลีจะทำให้พี่เจ็บยิ่งกว่าตายทั้งเป็น” เธอฝืนความเจ็บลุกขึ้นยืนเดินกะเผลกไปยังห้องน้ำ แม้จะเจ็บเจียนตายแต่หล่อนก็เข้มแข็งพอที่จะไม่ปริปากร้องเจ็บ แม้ว่าน้ำตาจะไหลอาบนวลแก้มแต่ก็เช็ดปัดออกไปไม่ให้เหลือ