สาวใช้บำเรอรัก

"นวลอนงค์" หญิงสาวหยุดนิ่งเพราะเสียงตะโกนที่เขาเรียกชื่อเธอเอาไว้ ร่างเเน่งน้อยกำลังจะตัดสินใจหันกลับไปมองหน้าคนรักอีกครั้ง

แต่ประโยคสังขารก็ดังขึ้นมาเสียก่อน

"ฝากไปบอกคุณนายจอมเจ้าเล่ห์นั้นด้วย ให้รีบเอาเงินมาคืนฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะตามไปเล่นงานให้ถึงที่ ส่วนเธอ...ออกไปจากชีวิตฉันเลยนะนวลอนงค์ แล้วไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีก" ภูบดินทร์โมโหที่สุดในชีวิต เขาจึงตะโกนออกมาสุดเสียง ทุกถ้อยทุกคำชัดเจนในสมองและหัวใจดวงน้อยที่กำลังแหลกสลาย นวลอนงค์กอดกระชับกระเป๋าคู่ใจไว้แน่นเเนบกับอก หญิงสาวเนื้อตัวสั่นเทาค่อยๆ ก้าวต่อไปข้างหน้า

ลาก่อนค่ะพี่ภูของนวล หากชาติหน้ามีจริง
ขอเกิดมาเพื่อได้รักพี่ภูเหมือนในชาตินี้
เเละทุกชาติไป


รัก (รัก)
Lantana/Pakakrong