เมียบาป เล่ม 2 (จบ)

ทำไมเล่าหนอ สถานะของชีวิตจึงต้องถูกตราว่า เป็นเมียบาป เพราะอะไรและทำไมกัน? สาเหตุนั้น สาวใหญ่อย่างคุณเหมือนฉัตร ผู้เก็บงำกำทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ในมือ ไม่ว่าจะเป็นด้านดีด้านเลว หล่อนจะกลับมาเพื่อทวงความยุติธรรม กับสิ่งที่เกิดขึ้น มันเป็นความผิดพลาดในอดีต ที่ยากเกินจะแก้ไข เหมือนบาดแผลชีวิตที่ฉกาจฉกรรจ์ อย่างที่สุด กับคำประณามตรามลทิน ซึ่งสิ่งเหล่านี้ซ่อนอยู่เบื้องหลังของความเลวร้าย ในคืนมืดที่ฝนกำลังตกหนัก ที่หล่อนถูกไล่ล่า จนต้องหนีสุดชีวิต แต่ ภาพอดีต อุบาทว์ชั่วช้าเมื่อผุดซ้อน เลวทรามและอัปรีย์เดชะบุญยังมีเทพบุตรเข้ามาฉุดช่วยชีวิตของหล่อน ช่วยเหลือชีวิต และช่วยรื้อฟื้นความทรงจำที่ยาวนานหายไปนานนับยี่สิบปี เหมือนฉัตรอยากกลับไปอีกครั้งเพื่อทวงความยุติธรรมกลับคืนมา เพราะลูกเป็นพลังและแรงใจของหล่อนตลอดมาไม่เคยลืม และในขณะเดียวกันที่แกมอรุณเติบโตมาด้วยความรู้สึกที่ขาดแม่ และคำตอบของพ่อบอกว่าแม่เสียชีวิตไปแล้ว นั่นคือการจดจำ แต่หล่อนปฏิเสธ ไม่เชื่อ หรือแม้แต่กระแสข่าว ที่พ่อบอกว่า หนีตามผู้ชายไป และหล่อนอยากพบแม่อีกสักครั้ง เพื่อติดตามและถามไถ่ ครั้นเมื่อแกมอรุณเจอกับทิญจน์ชายหนุ่มเฟอร์เฟกต์ที่เหมาะสม ทั้งเขาและหล่อนรักกัน และร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรค จนมาถึงทุกวันนี้ ก่อกำเนิดทายาทร่วมกัน หากทว่าไฟแค้นนั้นกลับถูกจุดชนวนขึ้น โดยที่ทั้งคู่ไม่เคยรู้มาก่อนด้วยว่า ทั้งสองตระกูลมีความแค้นและบาดหมางใจ ชิงชังกันในอดีต หากครั้นรู้แล้ว พากันร่วมมือในการแก้ไขข้อผิดพลาด จวบจังหวะพอดีที่เมร่าหรือเหมือนฉัตร เธอกลับมาที่เมืองไทย เพื่อตามรื้อฟื้นอดีต ที่นั่น.. หล่อนได้พบกับความรักและความอบอุ่นอีกครั้ง จากลูกสาวคนเดียวที่สุดแสนปรารถนาคิดถึงและตามหาอยู่ตลอดเวลา โดยไม่ได้คิดว่า จะกลับมาพบเจอกันอีกครั้ง พร้อมกันนั้นฉากอดีตความอัปยศ และการเปิดโปงพฤติกรรมที่แสนร้ายกาจเบื้องลึกของมนุษย์ ก็ถูกสาวไส้ขึ้น ด้วยความเลวทรามเยี่ยงสัตว์ กิเลสตัณหานำพาชีวิตมนุษย์ฉิบหาย และหากนั่น ความรักนั้นกลับเป็นสิ่งปลอบประโลมใจ ให้คนทั้งคู่อดทนและมีความรักร่วมกันสืบต่อไป ไม่พะวง ไม่ย่นย่อท้อต่ออุปสรรคและปัญหา แต่ว่า ความตายนั้นกำลังจะพรากชีวิตเขาไปจากหล่อน วิงวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วย ขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ปาฏิหาริย์จงมีแก่คนที่หล่อนรัก และมลทินของมารดา ได้รับการคลี่คลายชำระล้างด้วยความถูกต้องอย่างขาวสะอาด และนี่เองมันคือความสุขอย่างที่สุดของแกมอรุณกับทิญจน์ ที่ปรารถนาหวังช่วยมารดาที่ทั้งสองรัก และสองครอบครัวกลับมาเข้าใจกันดุจเดิม ลืมเลือนไปว่า ครั้งหนึ่งในชีวิต คุณเหมือนฉัตรแม่ของหล่อน เคยถูกป้ายสี ว่าเป็นเมียบาป ต่อไปนั้น จะไม่มีคำนี้ให้ระคายจิตใจอีกแล้ว

ด้วยรัก
ธันยวีร์