นายวิศวะกับนางสาวอักษร

⚙ เกียร์อยู่ที่ใดใจอยู่ที่นั้น...ฝากเกียร์ไว้กับใครฝากใจไว้กับคนนั้น... ⚙

If I had my life to live over again...
I would find you sooner, so I can love you longer.

เมื่อหนุ่มวิศวะผู้ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนต้องมาตามพิชิตใจสาวอักษรอย่างเธอ
ปฏิบัติการกลืนกินหัวใจจึงเริ่มต้นขึ้น ใครเล่าจะล่วงรู้ เพียงแรกสบตาจะกลายมาเป็นพรหมลิขิต
ใครเล่าจะคาดคิด บุพเพห์อาละวาดหน้าทางเข้าห้องน้ำหญิง
ใครเล่าจะคาดเดา อยู่ดีๆคนไร้หัวใจก็อยากมีรักแท้

“พี่ชอบลูกหว้าจริงๆนะ”
"ถ้าจะคุยกับลูกหว้า พี่ณุห้ามคุยกับคนอื่น ต่อให้แค่คุยกันนอกใจก็ไม่ได้
นอกกายก็ไม่ได้ นอกวาจาก็ไม่ได้ พี่ณุจะทำได้หรอคะ"

น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน...นับประสาอะไรกับหัวใจคน
เจอทุกวัน หยอดทุกวัน วันละนิด วันละน้อย...ใครกันจะทานทนไหว
ตอนแรกก็ว่าจะไม่ กังวลนั้นกังวลนี้ ไปไปมามา หัวใจหายโดยไม่รู้ตัว
ก็ไม่รู้ว่ารู้สึกตั้งแต่เมื่อไหร่ พอรู้ตัวอีกทีก็หันกลับไม่ทันแล้ว
เพราะเขา...ทำให้เธอยอมทิ้งพระเอกในนิยาย
แล้วหันกลับมาฝันถึงผู้ชาย...ในชีวิตจริง...