แก้วแกมอากาศ

แก้วแกมอากาศ
(อากาศ & ผักกาด)
..................................

บางครั้งเราก็ไม่มีสิทธ์เลือกหรอกว่าสิ่งที่เรากำลังเป็นอยู่เราชอบมันหรือเปล่า ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ บางคนอาจจะเกิดบนกองเงินกองทองใช้ชีวิตสบายยิ่งกว่าเทวดานางฟ้า เสื้อผ้าราคาหลักพันก็แค่เศษผ้าขี้ริ้ว แต่กับบางคนเพียงเศษผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายได้มันมีค่ายิ่งกว่าทองคำเสียอีก...
นี่แหละโลก !
ชีวิตของผักกาดก็คงไม่ต่างจากคนทั่วไป...ในความคิดของเธอ เพราะทุกคนบนโลกนี้ย่อมดิ้นรนเพื่อหาทางรอดเช่นเดียวกัน...
กลางวันเธอเป็นแค่นักศึกษาธรรมดาคนหนึ่ง...ทว่ากลางคืนไม่ใช่...ยามที่ราตรีคลี่คลุมจนม่านฟ้ามืดสนิท หญิงสาวหน้าตาธรรมดากลายเป็นหญิงสาวอีกคนที่เธอแทบจะไม่รู้จัก หรือที่หลายๆ คนเรียกว่า "ผู้หญิงกลางคืน" แต่สำหรับผักกาด เธออาจจะเป็นผู้หญิงกลางคืนที่อยู่สูงหน่อย เพราะทำงานอยู่ในคลับที่คนรวยเท่านั้นถึงจะเยี่ยมกรายเข้าไปได้ หน้าที่ของเธอคือการสร้างความสุขให้กับลูกค้า... และรับความทุกข์นั้นไว้เอง
กระทั่งพบเขา...
"เสี่ย..."
"พี่ไม่ชอบให้ใครมาเรียกแบบนี้..."
"เสี่ยขา..."
ชายหนุ่มหันกลับมามองด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์ เห็นแม่ลูกแมวกำลังกลั้นยิ้มอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะฟัดแก้มไปฟอดใหญ่ ถึงเขากับเธอจะอายุห่างกันถึง 19 ปี แต่เขาก็มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้แก่ขนาดนั้น
"พี่แก่ขนาดนั้นเลย..." เขาถามเสียงต่ำ ราวกับกำลังเก็บอารมณ์โกรธอยู่
"ค่ะ..."
"แก้ว !"
"ล้อเล่นนิดเดียว...ต้องโกรธขนาดนี้เลยหรือคะ"
"พี่ไม่ชอบให้ล้อเล่นเรื่องนี้"
"ก็ได้ค่ะ พี่เล็กยังนุ้มหนุ่มอยู่เลยเนี่ย ตีนกาก็ไม่มี หน้าก็ยังใส๊ใส ถึงอายุจะเยอะแล้วก็เถอะ...คิกคิก"
"เดี๋ยวจะโดน" เขาว่าแล้วกระชับอ้อมกอดเบาๆ
"พี่เล็กชอบทำตัวเป็นเสี่ยนี่คะ เอะอะก็ซื้อให้ เอะอะก็จ่ายให้ จ่ายๆ อย่างเดียว"
"ไม่ดีหรือไง"
"ดีค่ะ...ป๋าใจดีที่สุดเลย !"
"ฮึ !"