กลปรารถนา

"แค่คิด"ว่ามณีรัตน์น่าจะเป็นนักศึกษาไซด์ไลน์ น้องชายเขาก็ดีดดิ้น
...มันจะแปลกอะไร น้องชายใครๆก็ปึ๋งปั๋งได้ แต่สำหรับชัชชลแล้วมันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ

...................................................................................
“คุณชัชไม่คิดจะ เอ่อ!ป้องกันบ้างหรือคะ อย่างใช้ถุงอะไรอย่างนั้น”
หญิงสาวซึ่งเอ่ยแนะนำเขาแต่เธอก็พูดไปหน้าแดงไป ทำให้ชายหนุ่มต้องกดจูบแรงๆเหนือริมฝีปากอิ่ม แค่เขาซอนไซ้เรียวลิ้นแล้วลิ้มรสอุ้งปากที่หวานฉ่ำ ชัชชลก็จิตใจเริ่มเตลิดขึ้นอีกครั้ง นานนักหนากว่าเขาจะถอนปากแล้วเอ่ยตอบเสียงพร่าออกมา
“เมื่อก่อนฉันป้องกันเสมอ แต่สำหรับเธอซึ่งเวอร์จิ้นขนาดนี้ จ้างฉันก็ไม่ใช้ถุง”
“คุณเอาเปรียบนี่คะ ปล่อยให้เฟิร์นต้องดูแลตัวเอง”
คำพูดของหญิงสาวทำให้ชัชชลต้องไล้มือที่แก้มนุ่ม ชายหนุ่มเคลื่อนปลายนิ้วไปบนริมฝีปากอิ่มน่ารัก ก่อนจะกดจุมพิตตามแต่เพียงแผ่วแล้วเอ่ยเสียงทุ้มขณะจ้องดวงตากลมโตเหมือนอ้อน
“เฟิร์น ฉันขอเป็นคนเห็นแก่ตัวสักสัปดาห์ได้มั้ย หรือถ้าเธอใจดีให้ฉันเดือนหนึ่งเลยก็ได้ หลังจากนั้นฉันสัญญาว่าจะทำตามที่เธอบอก”
“รับปากแล้วนะคะ”
“จ้ะ แต่ฉันมั่นใจว่าถ้าฉันใช้ขึ้นมาจริงๆ เธอนั่นแหละที่จะบอกให้ฉันเลิกใช้”
“มั่นใจจังนะ”
“แน่นอนอยู่แล้วเฟิร์น เธอเจอเนื้อหนังแท้ๆของฉันมันได้อารมณ์ดีกว่าจะตาย”
เสียงหัวเราะรวมทั้งคำพูดทะลึ่งของชัชชลทำเอาหญิงสาวต้องเหน็บปลายนิ้วเข้ากับบั้นเอวของเขาเพราะความเขิน มณีรัตน์ยอมรับว่าเธอมีความสุขเพราะได้อยู่กับคนที่ตัวเองรักและได้นอนพูดคุยกันอย่างนี้ ยิ่งชัชชลอารมณ์ดีจนหยอกล้อ อย่างสนิทสนมเธอก็ยิ่งมีความสุขขึ้นไปอีก ถึงแม้จิตใจเล็กๆส่วนหนึ่งจะคอยเตือนว่า อย่าถลำรักเขาไปมากกว่านี้แต่มณีรัตน์ กลับปล่อยใจถลำลึกพร้อมกับคิดว่า อย่างมากเธอก็เจ็บปางตายเท่านั้น ถึงอย่างไรคนอย่างเธอก็น่าจะรับความเจ็บปวดเช่นนั้นได้
อ้อมแขนสาวที่โอบไปรอบตัวคล้ายจะแน่นขึ้นจนชัชชลรู้สึก และเมื่อชายหนุ่มมองสบดวงตากลมโตในระยะใกล้ เขาก็เห็นความหมายบางอย่างที่ส่งผ่านออกมาจากดวงตาคู่นั้น เขาอาจจะตกใจอยู่บ้างแต่เพราะเคยผ่านประสบการณ์มาสารพัด ชัชชลจึงก้มจูบหนักหน่วงเหนือทรวงอวบก่อนจะเอ่ยเตือนเสียงหนัก
“อย่ารักฉันเฟิร์น”
“ทำไมหรือคะ”
“ไม่รู้สิ แต่ฉันยังไม่มั่นใจความสัมพันธ์ของเรา ดังนั้นช่วงที่เรามีความสุขอยู่ด้วยกันเธอห้ามรักฉันอย่างเด็ดขาด”
“จะพยายามนะคะ”
“ตั้งใจหน่อยเฟิร์น อย่าเพิ่งรักฉันจำเอาไว้”
มณีรัตน์ได้ยินคำพูดเขาแล้วเธอก็คลี่ยิ้มเหมือนขำ ชัชชลเตือนเธอช้าไปมากเพราะเธอรักเขามาหลายปีดีดัก รักจนยอมเป็นคู่นอนขนาดนี้ แต่เขานอกจากจะไม่รู้ยังมีหน้ามาเตือนเธออีก
“ไม่รักก็ได้ค่ะ”
“ดีแล้ว”
เขาตอบเสียงแผ่วทั้งรู้สึกแปลบในใจบางอย่าง