จ้าวยุทธภพเหนือฟ้า เล่ม 4

“เฮ้ย! ไอ้ฉางปล่อยกู” ตูมม!
“หลบดีๆ ดิวะ! เดี๋ยวกูก็เหลือครึ่งตัวหรอก” เทพศาสตราตวาดสายตามองอีกฝ่ายอย่างเหงื่อแตก ‘มึงทำกูแล้วยังมาสั่งกูอีก...จิตใจมึงทำด้วยไรวะ’
“นี้กูคิดถูกไหมเนี่ยที่เอามึงมา” หยิงฉางที่เกาะร่างอีกฝ่ายอยู่ก็พยักหน้ายิ้ม
“ถูกแล้วเพื่อน!...เพราะกูมันตัวนำโชค (ร้าย) ”
สัตว์!!! โฮ่ง! ตูมม!!