บ่วงรักพันธนาการลวง

เธอทั้งรักและวาดฝันความรักที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอเอาไว้มากแต่ทุกอย่างก็พังทลายลงในคราเดียวด้วยคำพูดแสนดูถูกจากปากเขาผู้ชายที่เธอรัก...
“คุณมาทำให้อังรักคุณทั้งๆที่คุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับอังสักนิด”
“ผมขอโทษ แต่ผมขอพูดให้อังเข้าใจทีเดียวเลยนะว่า ผู้หญิงแบบอังผมไม่คว้าเอามาทำเมียแน่นอน”
เพี๊ยะ!
“ผมขอโทษแล้วกัน ผมคิดว่าสำหรับอังเงินคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ผมเองก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวที่จะเอาแต่ได้จากอังฝ่ายเดียว อังเองก็ได้จากผมเหมือนกัน” เขายื่นเช็คใบหนึ่งให้เธอ ในนั้นเขียนจำนวนเงินแปดหลักเอาไว้



“คุณ! คุณมาทำอะไร” ทั้งๆที่บอกเขาบอกให้เธอลืมเขาไปเสียเถอะ เพราะเธอไม่มีชาติตระกูลไม่คู่ควรกับเขา แต่ตอนนี้กลับปีนขึ้นมาหาเธอเสียเอง เขาทำแบบนั้นทำไมกัน!
“มาตามเมีย” มองใบหน้านวลแล้วยิ้มกริ่ม “กับลูก” เขาเบนสายตาต่ำลงไปที่หน้าท้องที่นูนขึ้นมาตามอายุครรภ์
“ฉันไม่ใช่เมียคุณ เพราะฉันไม่มีวันคว้าคนอย่างคุณมาทำผัว!”
“ปากร้ายจังนะ จับจูบดีไหม”
“ออกไปนะ! อย่ามาใกล้ตัวฉัน ไหนบอกว่าจะไม่เอาผู้หญิงแบบฉันทำเมียแล้วจะมายุ่งกับฉันทำไมอีก” ร่างอุ้ยอ้ายก้าวถอยหลังจนชนเข้ากับเตียง จนต้องทรุดนั่งลงเพราะเกรงว่าจะล้ม
“ผมแค่จะมาตามอังกับลูกกลับบ้าน” พลางเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
“อย่ามาใกล้ฉันนะ” อังศุมาลินเบี่ยงตัวหนี เอามือกุมท้องอย่างหวงแหน
“อังใจร้ายกับผมมากนะ ไม่ยอมบอกผมซักคำว่ากำลังท้องลูกของเราอยู่” เสียงเข้มตัดพ้อ