Fate of love โชคชะตาแห่งรัก

“พี่พราวทำใจดีๆไว้นะคะ เปรมจะพาไปหาหมอนะ”
“ปะ เปรม โอ๊ย... พี่เจ็บจังเลย”
“พี่อย่าทิ้งเปรมกับลูกไปนะ พี่ต้องอยู่กับเราสองคน ฮึก ฮือ ฮือ ฮือ พี่คะ”
“พี่รักเปรมนะ ต่อไป อ๊ะ ต่อไปถ้าไม่มีพี่ เปรมอย่าปิดกั้นหัวใจนะ พี่อยากให้คนที่พี่รักมีความสุข ยะ อย่ายึดติดกับพี่ สัญญาสิเปรม”
“ไม่! เปรมรักพี่พราว เปรมไม่รักใครอีกแล้ว”
“คนดีของพี่ สัญญากับพี่นะคะ อยู่อย่างมีความสุขกับลูกของเรา วันหนึ่งเปรมคงเจอคนที่เปรมสามารถรักได้อีกครั้ง อย่าปิดกั้นหัวใจ พี่จะมองเปรมอยู่บนฟ้านะ”
“ไม่เอา ฮือ ฮือ ฮือ เปรมไม่ยอมให้พี่ตายหรอก หมออยู่ไหน ผู้กองหมอล่ะคะ”
“ปะ เปรม ดูแลลูกให้ดีๆนะ แฮ่ก แฮ่ก พะ พี่คงไม่รอดแล้ว”
“ฮือ ฮือ ฮือ ไม่นะพี่พราว เปรมกับลูกจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีพี่ ฮือ ฮือ อย่าตายนะ”
“เก็บพี่ไว้ในใจก็พอ อย่าทำร้ายตัวเอง ชะ ช่วยดูแลลูกด้วยนะที่...รัก” สิ้นคำพูดที่แสนยากลำบากร่างบางก็แน่นิ่งทันที เปมิกาเบิกตามองคนรักด้วยหัวใจที่แตกสลาย
“ไม่นะพี่พราว พี่พราวคะ ไม่... ฮือ ฮือ ฮือ พี่พราวฟื้นสิ ไม่รักเปรมแล้วเหรอ ฟื้นสิ ฟื้นขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ เปรมบอกให้ฟื้นไง ฮือ ฮือ ฮือ พี่พราว ฮือ ฮือ ฮือ”