หลงรัก...นายเพื่อนสนิท

“มึงชอบกูหรอ”
“อื้ม”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“...”
“กูถามว่าตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ตั้งแต่ปี1”
“แต่เราเพื่อนกันนะเว้ย”
“ก็เพราะเป็นเพื่อนกันไงกูถึงไม่อยากบอกมึง”
“มึงรู้สึกแบบนี้กูทำตัวไม่ถูกว่ะ”
“แล้วมึงจะให้กูทำไงวะ ในเมื่อกูชอบมึงไปแล้ว” ไม่สิฉันรักมันไปแล้วต่างหาก
“งั้นกูว่า...เราห่างกันเถอะว่ะ กูไม่อยากเสียเพื่อนไปมากกว่านี้”
“ถ้ามึงคิดว่าทำแบบนั้นมันจะดีขึ้น กูก็จะทำ”
“อื้ม รอให้ความรู้สึกมึงกลับมาเหมือนเดิมแล้วกูก็กลับมาสนิทกับมึงเหมือนเดิม”
“...” เขาเดินจากไปแล้ว คิวมันเดินออกจากฉันไปแล้ว ความรู้สึกมันห้ามกันได้ที่ไหน ฉันรักมันมาจะสามปีแล้ว ถ้าเลิกรักง่ายขนาดนั้นฉันจะทรมานตัวเองไปทำไม


ความรักระหว่างเพื่อนมีแต่ความเสี่ยง ถ้าเขาคนนั้นคิดเหมือนกันนั่นคือความโชคดีแต่ถ้าไม่...ความเป็นเพื่อนก็คงไม่เหลือ