คุณป๋าขา

สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน คุณป๋าขา เป็นเรื่องราวสุดโรแมนติกของ นาธาน นักธุรกิจหนุ่มวัยสามสิบสามปี แถมพ่วงทายาทมาเฟียเพียงคนเดียว ชีวิตเขาต้องเปลี่ยนไปเมื่อบิดามารดาของเขารับเด็กสาววัยขบเผาะมารับเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม แล้วเขาจำต้องรับหน้าที่สุดหินจากบิดามารดาคือการเป็นพี่เลี้ยงเด็กจำเป็น พอเขาได้เจอกับสาวน้อยวัยขบเผาะหน้าที่พี่เลี้ยงจึงไม่จำเป็นอีกต่อไป
คำโปรย...........................................................................
“พี่นาธานขา”
เสียงหวาน ๆรบกวนสมาธิอันแกร่งก้าวของชายหนุ่มอีกหน เขาพยายามเพ่งสมาธิทั้งหมดไปที่เอกสารตรงหน้า แต่กลิ่นหอม ๆเหมือนแป้งเด็กกลับลอยมาแตะจมูก
เขายังไม่ทันจะอนุญาตใด ๆสาวน้อยก็เบียดร่างอรชรของเจ้าหล่อนมานั่งบนตักแกร่งของเขา นาธานจะทำอย่างไรกับหญิงสาวเจ้าปัญหาคนนี้ เขาต้องขยับตัวให้หญิงสาวเข้ามานั่งบนตักอย่างถนัด
“หนูดาขอนั่งตักได้ไหมคะ” ให้ตายเถอะ นั่งเรียบร้อยแล้วเพิ่งมาขออนุญาต เขาอยากจะจับเธอตีก้นสักป๊าบดีไหม หรือไม่ก็ยิงทิ้งซะ
..................................................................................................................
“อยากกินไอติมไหม” เขาถามอย่างเจ้าเล่ห์ เมื่อนึกแผนหลอกเด็กสาวให้ตกเป็นเหยื่อของหมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างเขา ช่วยไม่ได้เธออยากเข้ามาหาเขาเองทำไม น้องแท้ ๆก็ไม่ใช่อย่าหวังเลยว่าจะรักเหมือน...น้อง!
“อยากค่ะ หนูดาชอบกินไอติมที่สุดเลย”
ดารินถามด้วยความใสซื่อ ไม่เข้าใจความหมายแฝงที่นาธานสื่อออกมา เพราะโลกที่เธออยู่มันยังไม่กว้างพอที่จะทันเล่ห์เหลี่ยมของคนเจ้าเล่ห์อย่างนาธาน
“งั้นหนูดาลงไปนั่งข้างล่าง”
นาธานเอ่ยสั่ง เด็กสาวทำตามอย่างว่าง่ายยอมลงไปนั่งคุกเข่าบนพื้น โดยที่ชายหนุ่มขยับเก้าอี้ออกเล็กน้อยเพื่ออำนวยความสะดวกให้สาวน้อยได้กินไอติมรสวานิลลาอย่างถนัด
ดารินยอมทำตามคำสั่งของพี่ชายอย่างไม่ตกหล่น สายตาของเธอมองมือหนาของชายหนุ่มที่มันเริ่มเคลื่อนมาตามหัวกางเกง จากนั้นเขาก็ปลดเข็มขัดหนังยี่ห้อดังรูดซิปกางเกงเปิดเผยกางเกงในสีขาวต่อสาวตากลมโตที่มองมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“พะ...พี่นาธานถอดกางเกงทำไมคะ”

ขอฝากนิยายเรื่อง คุณป๋าขา ในอ้อมอกอ้อมใจของนักอ่านด้วยนะคะ