รักอันตรายผู้ชายร้าย(ลับ)รัก (DEVIL LOVE)

คำโปรย

“เขา” ไวน์ วาที ธรางกุล ผู้ชายอันตรายหนึ่งในกลุ่ม DEVIL ส่วน “เธอ” บัว บุญญิกา วาณิชกุล พริตตี้สาวแสนสวยผู้หญิงในความ(ลับ)รักของเขา

วาที ธรางกุล (ไวน์)
นักศึกษาชั้นปีที่ 3 ซาตานร้ายแสนเย็นชาแห่งคณะวิศวะกรรมศาสตร์ เจ้าของ DEVIL PUB เขาโหด เขาหล่อ เขาร้าย และเขาแสนจะเย็นชา

บุญญิกา วาณิชกุล (บัว)
นักศึกษาชั้นปีที่ 3 พริตตี้สาวสวยสุดฮอตผู้มากไปด้วยความสามารถแห่งคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ผู้หญิงในความ(ลับ)รักของซาตานร้าย


ตัวอย่าง
"บัวเห็นว่าช่วงนี้ไวน์ซ้อมฟุตบอลเกือบทุกวันก็เลยเอาไปเพิ่มด้วย อยู่ที่ห้องบัวมีแค่สองชุดเอง ช่วงนี้บัวไม่มีเวลาซักผ้าด้วย"บุญญิกาเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเห็นร่างสูงเดินเข้ามาในห้อง
วาทีเพียงแต่มองร่างบางนิ่งก่อนจะเดินไปล้มตัวลงนอนอีกฝั่งหนึ่งของเตียงโดยไม่พูดอะไร
"ส่งซักไหม"
บุญญิกาถึงกับชะงักมือที่กำลังพับเสื้อตัวสุดท้ายก่อนที่จะเลิกคิ้วมองร่างสูงอย่างแปลกใจเมื่ออยู่ๆอีกฝ่ายก็เอ่ยขึ้น
"เสื้อผ้าเหรอ"เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างสงสัย
"อืม"
"แต่บัวอยากทำเองมากกว่า"บุญญิกาเอ่ยขึ้นทันทีพร้อมกับมองใบหน้าคมด้วยสายตานิ่งแน่ว
ใช่! เธออยากทำเองมากกว่า และเธอก็รู้ดีว่าเพราะอะไร
เหตุผลหนึ่งอาจจะเพราะเสื้อผ้าของเธอส่วนใหญ่จะเป็นพวกลูกไม้หรืองานแฟชั่นที่มีลูกเล่นเยอะเธอจึงเลือกที่จะซักเองมากกว่าส่งร้าน แต่เหตุผลสำคัญที่ปฏิเสธไม่ได้เพราะเธออยากทำให้เขามากกว่า
วาทีเพียงแต่มองใบหน้าหวานนิ่งโดยไม่พูดอะไรก่อนที่จะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบเมื่อเห็นว่าร่างบางพับเสื้อผ้าของตนลงกระเป๋าเสร็จแล้ว
"เสร็จแล้วใช่ไหม"
"อืม จะไปเลยหรือ"บุญญิกาพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับก่อนที่จะเอ่ยถามอีกฝ่ายทันที
"เปล่า จะนอน"
บุญญิกาเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจก่อนที่จะร้องขึ้นเสียงหลงอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆร่างสูงก็ดึงเธอลงไปนอนทับอกแกร่งทันที
"ว้าย! ไวน์ทำอะไร"
"ง่วง"วาทีเอ่ยเสียงเรียบพร้อมกระชับเอวบางไว้แน่น
"ไวน์ง่วงก็นอนสิ บัวไม่ได้ง่วงสักหน่อย"บุญญิกาถึงกับบ่นพึมพำเสียงอู้พร้อมกับพยายามขยับตัวลุกออกจากอกกว้าง แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อร่างสูงไม่ยอมคลายวงแขนแกร่ง
"หรือจะทำอย่างอื่น"วาทีเอ่ยขึ้นเสียงเรียบก่อนจะเลิกคิ้วมองใบหน้าหวานด้วยสายตาคม

...........................................................................................................................
“ฉันไม่เคยมีคนอื่น หลังจากที่มีเธอฉันก็ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย”วาทีถึงกับถอนหายใจออกมาทันทีแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ
นี้นะคนที่บอกไม่คิดอะไร ถ้าเขาไม่นั่งอยู่นี้ด้วยก็คงไม่พ้นวิ่งเข้าไปร้องไห้เหมือนทุกครั้ง
ผู้หญิงบ้าอะไรชอบคิดเองเออเองตลอด
“ไวน์!”บุญญิกาถึงกับยิ้มออกมาทันทีมองร่างสูงตาโต
บุญญิกาหัวใจพองโตขึ้นมาทันที เขาบอกว่าเขาไม่เคยมีคนอื่นหลังจากที่มีเธอ แสดงว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาที่เขามีเธอเขาก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนเลย
“ทำไม ไม่เชื่อ”วาทีมองใบหน้าหวานด้วยสายตาคมนิ่ง
“ไม่ใช่นะ บัวเชื่อที่ไวน์พูด บัวแค่ เอ่อ อยากรู้ว่าบัวเป็นอะไรสำหรับไวน์”บุญญิกาถึงกับปฏิเสธเสียงรัวก่อนที่จะเอ่ยถามในสิ่งที่สงสัยมาโดยตลอดอย่างไม่มั่นใจ
ถึงแม้จะกลัวในคำตอบที่จะได้รับแต่เธอก็อยากจะรู้ว่าตัวเองเป็นอะไรสำหรับเขา เธออยู่ในสถานะไหนกันแน่
“เธอเป็นผู้หญิงของฉัน นั่นถือสถานะของเธอ”วาทีเอ่ยอออกมาเสียงเรียบพร้อมกับมองจ้องมองใบหน้าหวานนิ่ง