พิษรัก เกมอสูร

“หันหลังสิ” เขาบอกเบาๆ อารดาได้แต่ทำตามคำสั่งราวกับต้องมนต์สะกด พอรู้ตัวอีกที สร้อยเพชรราคากว่าครึ่งล้านก็ประดับบนคอของเธอแล้ว มือน้อยยกขึ้นสัมผัสมันอย่างเบามือ เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อว่านี่คือความจริงไม่ใช่ความฝัน
“เธอมีเจ้าของแล้วนะมดตะนอย ...ฉันเป็นเจ้าของเธอ อ้อ โทษที พี่เป็นเจ้าของน้องมดแล้วนะ”
“มดไม่ใช่หมาแมวนะคะ สวมสร้อยให้แล้วบอกว่าคุณเป็นเจ้าของ ทำเหมือนกับมดเป็นสัตว์เลี้ยงของคุณ” ดวงตากลมโตสดใสเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นหม่นหมองเพราะความเศร้าเสียใจ เขาคงเปรียบสร้อยเส้นนี้เป็นเหมือนปอกคอที่คนสวมให้สัตว์ที่ตนเป็นเจ้าของมัน

........................................................................

“ผู้หญิงไม่รักดี คำสั่งแค่นี้ยังทำไม่ได้ ...ถอดแหวนหมั้นออกซะ อย่างเธอไม่เหมาะสมจะเป็นคู่หมั้นของฉันหรอก เป็นแค่นางบำเรอก็พอ” ไม่รู้ว่าเขาเอาความโกรธมาจากไหน ทำไมถึงได้ตัดสินใจแบบนี้ แต่เมื่อคำพูดเหล่านั้นหลุดออกจากปากไปแล้ว ย่อมหมายถึงว่า หากจะกลับคำพูดก็คงไม่ทันการ
“คุณณัฐ...” หญิงสาวเสียงสั่น น้ำตาไหลรินอาบแก้มด้วยความเจ็บปวดและน้อยใจที่เขาเป็นผู้ชายไร้เหตุผลและใจร้ายกับเธอมากขนาดนี้
...เธอไม่เชื่อว่าที่เขาขอถอนหมั้นจะเป็นเพราะเธอไม่ทำตามคำสั่ง แต่เป็นเพราะเขาไม่เคยคิดจริงจังกับเธอต่างหาก อีกสาเหตุน่าจะมาจาก เขากลัวว่าจะไปไหนมาไหนกับดาราสาวคนนั้นไม่สะดวกใจนั่นเอง และคงอายที่มีคู่หมั้นต่ำต้อยเช่นเธอ

*เรื่องนี้มีภาคต่อเป็นเรื่องบ่วงนางบำเรอ นะคะ