พรากรัก

“ถอดมันออก!” คนถูกสั่งน้ำตาไหล แต่ก็ข่มใจทำตามที่เขาบอก
“ตั้งใจหน่อย”
เหมือนเป็นการตอกย้ำ คคนางค์ถอดอันเดอร์แวร์ชิ้นสุดท้ายออก น้ำตาที่ยังคงไหลต่อเนื่องไม่ได้ทำให้คนตรงหน้าเวทนาหรือสงสาร เขากำลังจับจ้องภาพประติมากรรมเบื้องหน้าอย่างสนใจ ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปนอกจากขนาดที่ขยายขึ้นคงเป็นเพราะอายุที่เพิ่มขึ้นและการมีลูก ผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ควรได้รับบทเรียน ตลอดเวลาที่เขาไปใช้ชีวิตต่างแดน ไม่เคยเลยที่เขาจะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหน แต่ดูเธอสิ...
“ขึ้นมา”
เขาถอดเสื้อผ้าบนกายตัวเองแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง ก่อนจะบังคับให้เธอขึ้นคร่อมบนกายเขา เธออับอายจนไม่กล้าสบสายตากร้าวคู่นั้น แต่ด้วยสิ่งที่เธอต้องการมันมีค่ามากกว่า หญิงสาวก้าวขึ้นมานั่งบนตัวเขาอย่าเก้ๆ กังๆ อิชย์ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
“ต้องให้บอกทุกขั้นทุกตอนเลยหรือยังไง” มันเหมือนเป็นคำสบประมาท หากแต่คนฟังไม่ได้รู้สึกฮึกเหิมหรืออยากเอาชนะ