เสน่ห์รักร้ายนายหมอหื่น

“กรี๊ด!!!! แก!!! ไอ้ผู้ชายสารเลว แกข่มขืนฉ้านนนน” ฉันกรีดร้องเสียงดัง มือก็ทุบตีคนที่นอนหลับอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย
“โอ๊ย!!! เป็นบ้าอะไรของคุณเนี่ย”
“แก! ไอ้สารเลวแกข่มขืนฉัน ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้...อื้อ อื้อออออ” เสียงฉันขาดหายไปเพราะไอ้บ้านั่นมันดึงฉันเข้าไปจูบ ฉันขัดขืนสุดกำลังแต่ก็สู้แรงผู้ชายไม่ไหว เขาพยายามสอดลิ้นเข้ามาในปากฉัน ฉันเลยตัดสินใจกัดมันอย่างแรง
“โอ๊ย!!! เจ็บนะคุณ” ผู้ชายคนนั้นยอมปล่อยฉันให้เป็นอิสระ
“สมน้ำหน้า ไอ้โรคจิต”
“หึ!!! คำก็โรคจิต สองคำก็โรคจิต ก็ไอ้โรคจิตคนนี้แหละที่เป็นผัวคุณที่รัก^_^”
“กรี๊ด!!! ไอ้บ้าไปตายซะเถอะแก” ฉันคว้าหมอนฟาดใส่ไอ้บ้านั่นสุดแรงและดึงเอาผ้าห่มมาพันตัวพร้อมเก็บเอาเสื้อผ้าตัวเองที่กองอยู่บนพื้นแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที