เพราะรักคือเธอ

แม้รู้ว่าเธอคือคนที่เขาควรหลีกห่างให้ไกล แต่ใครเล่าจะห้ามใจมิให้รักได้
ยิ่งได้ชิดใกล้ หัวใจยิ่งบอกว่าใช่เธอ รักของเขาคือเธอ...
“เรื่องนั้น...หมายความว่ายังไงกันแน่คะ” น้ำเสียงสั่นพร่าออกมาจากคนบนเตียง พานให้วายุอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก
“คุณม่นยังไม่หายดี ผมว่า...”
“ม่นต้องการรู้คำตอบ เดี๋ยวนี้ค่ะคุณวายุ!”
ชื่อเขาที่เธอเอ่ยออกมาไม่เหมือนเคย ความห่างเหิน สายตาเย็นชาที่ได้รับทำให้วายุยิ่งรู้สึกหวาดหวั่น สิ่งที่เขากลัวมาตลอดนั่นคือสิ่งที่กำลังได้รับจากเธอในตอนนี้ ชายหนุ่มหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน
“คุณลมคะ” มือของวายุถูกคว้าไว้จากคนที่เรียกชื่อเขาอย่างห่างเหินเมื่อครู่ วายุสบตามองเธอนิ่ง “บอกม่นที ว่าคุณลมแค่ใจดีเหมือนทุกครั้งที่ใจดีกับม่น คุณลมแค่ใจดีกับแม่เพราะแค่อยากช่วย...ฮึก...” แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้ขึ้นมา “บอกม่นหน่อยนะว่าคุณลมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุครั้งนั้น คุณลมไม่ได้ทำ ฮือ...”
วายุดึงเธอมากอดแนบอกเมื่อนฐมนร้องไห้เสียงดัง ตัวของเธอสั่น และมันส่งผลให้ใจของเขาสั่นไหวไปด้วย
ครั้นเสียงสะอื้นแผ่วลง คนในอ้อมกอดก็ผละออกห่าง และบอกเขาด้วยรอยยิ้ม ทว่ามันไม่สดใสเอาเสียเลย
“บอกม่นนะคะ ม่นอยากรู้...” น้ำเสียงเธอเว้าวอนขอ จนวายุคิดว่าถึงเวลาแล้วจริงๆ อีกอย่างนฐมนไม่ควรเครียดและกดดันมากไปกว่านี้อีกแล้ว
“ผม...บอกไม่ได้หรอกครับ ว่าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุคราวนั้น”
“คุณลม!” คนฟังเบิกตากว้างกับความจริงที่ได้รับฟัง แต่กระนั้นวายุก็เลือกที่จะพูดต่อ
“ผมไม่ได้แค่ใจดี อยากเป็นเจ้าของไข้ แต่ที่ทำเพราะผมคิดว่ามีส่วนต้องรับผิดชอบกับอุบัติเหตุในครั้งนั้น...”
“ไม่!” มือของเธอสลัดออกจากการพันธนาการของเขา
“คุณม่น ฟังผมก่อน!” ดวงตาวายุเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเธอปลดสายน้ำเกลือออกแล้วลุกขึ้น ชายหนุ่มก้าวตาม รวบรัดร่างบางเอาไว้ในอ้อมกอดดังเดิม
“ปล่อยนะ! ปล่อยม่นเดี๋ยวนี้!”
“ไม่ครับ จนกว่าคุณม่นจะยอมฟังผม” วายุกอดเธอแน่น ไม่ยอมปล่อยตามที่เธอต้องการ
“ไม่! ม่นไม่อยากฟัง...” เธอผลักเขา ทุบตีเขา และเรี่ยวแรงของเธอกลับมากมายจนสลัดกายออกจากเขาได้
“คุณม่น อย่าไปนะ!” ทว่าวายุกลับคว้าตัวเธอไว้ได้อีกครา ครานี้เขากอดเธอแน่นขึ้นไปอีก
“ปล่อย! ม่นบอกให้ปล่อยไง!”
วายุไม่ยอมปล่อยเธอตามคำขอ เขากอดเธอแน่นกว่าเดิมยิ่งขึ้นไปอีก
“โอ๊ย!” ความเจ็บจี๊ดเพราะฟันคมๆ ตรงบ่าทำให้วายุต้องร้องออกมา ทว่าเขาก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมแขน