ซาตานจำนนรัก

“ถอด ยิหวา!” โทมัสตะคอกเสียงเข้มใส่ เขาอยากให้ยิหวาถอดเสื้อผ้าออก ไม่อย่างนั้นจะไม่สบายเอาได้ แต่เจ้าตัวดื้อเหลือเกิน ทำให้ไปกระตุกต่อมโมโหอยากจะเอาชนะและต่อมความต้องการเมื่อเห็นเนื้อสาวโผล่ออกมารำไร เมื่อคืนกว่าเขาจะล้มตัวลงนอนได้ต้องลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำอีกตั้งหลายครั้ง ก็เพราะใครล่ะ ถ้าไม่ใช่แม่กวางน้อยหัวดื้อคนนี้
“ไม่! นี่แน่ะ!” ยิหวาเอาแจกันข้างหัวเตียงโยนใส่เขาเต็มแรง กะให้โดนส่วนใดก็ได้ของร่างกายเขา แต่เขาก็ช่างว่องไวเหลือเกิน หลบได้อย่างเฉียดฉิวพร้อมกับกัดกรามกรอดจนขึ้นสันนูน ดวงตาสีอำพันเริ่มดูดุดันน่ากลัว แววขี้เล่นหายไป เขาก้าวเท้ายาวๆ เข้ามาหายิหวาอย่างคุกคาม ซึ่งยิหวาก็พยายามถอยหลังหนีจนมาชนกับขอบเตียง เสียหลักลงไปนั่ง เป็นโอกาสให้โทมัสกระโจนเข้าหา แล้วทาบทับตัวตนของเขาลงมาบนร่างของยิหวา กดเอาไว้แน่นทำให้ยิหวาดิ้นรนหนีได้ไม่สะดวก
โทมัสอยากจะสั่งสอนแม่กวางจอมพยศนี่ซะหน่อย เขากดตัวทับลงไปแรงๆ จนยิหวาแทบหายใจไม่ออก แล้วโทมัสก็ค่อยๆ ผ่อนแรงปล่อยให้เธอได้หายใจ เขาจับข้อมือทั้งสองข้างของยิหวาตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว
“ไม่นะ ปล่อยฉัน คุณโทมัส ปล่อย! อย่า...” ยิหวาเกร็งตัวจนเจ็บไปหมดพร้อมกับร้องขอเขา เมื่อมือหนาเริ่มสอดมาทางด้านหลังปลดตะขอกระโปรงและค่อยๆ รูดซิปอย่างง่ายดาย โทมัสไม่สนใจพร้อมกับยักคิ้วอย่างเป็นต่อ แล้วจัดการดึงกระโปรงเปียกชื้นออกจนพ้นเรียวขางามของเธอ โทมัสลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อมองสำรวจไปทั่วเรียวขางามวกขึ้นมายังใจกลางร่างที่มีแพนตี้สีดำใส่อยู่ มันไม่ได้เป็นแบบเซ็กซี่ แต่ทำให้โทมัสกระหายหิวได้ เขาละสายตาจากแพนตี้ขึ้นมาที่หน้าอกอวบพร้อมทั้งดึงเสื้อเปียกชื้นของยิหวาออก ยิหวาดิ้นรนขัดขืนสุดกำลัง จนเผลอไปข่วนหน้าคมๆ ของเขาเข้า โทมัสเลยกระชากเสื้อออกอย่างแรงทำให้ยิหวาเจ็บข้อมือ ตอนนี้ร่างของยิหวามีเพียงชุดชั้นในสองชิ้นปกป้องอยู่ แล้วร่างหนาของเขายังทาบทับเอาไว้ทำให้เธอดิ้นหนีไปไหนไม่ได้