ตรวนร้ายทัณฑ์ซาตาน

เมื่อชีวิตคู่มีความเกลียดเป็นตัวตั้ง
แล้วการแต่งงานครั้งนี้มันจะไปต่างอะไรกับโซ่ตรวนอาบยาพิษ
ในเมื่อมีเขาคอยฉาบทาพิษร้ายลงบนตรวนพันธการนี้ไม่ได้ขาด
เขา...ซาตานเลือดเย็นที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าบ่าวของเธอ !

"ไม่อยากแต่งงานกับคนที่เกลียดเธองั้นเหรอ" เขาเหยียดยิ้มร้าย ดวงตาแดงก่ำจ้องมองเธอตาไม่กะพริบ
"แต่ฉันชักอยากจะอยู่กับคนที่ฉันเกลียดซะแล้วสิ หึ! อยากจับฉันนักใช่ไหม ได้! งั้นฉันจะยอมเดินตามเกมของเธอ ในเมื่อเธออยากแต่งงานกับฉัน อยากได้ฉันเป็นผัวนัก ฉันก็จะเป็นให้"
"คุณพี!" ความรวดร้าวในใจ เธอจำต้องฝังกลบมันอีกครั้ง เมื่อก่อนหน้านี้ที่เขาผละเธอออกแล้วเดินไปที่ประตู เธอคิดไม่ถึงว่าเขาแค่เดินไปล็อคประตูห้องแล้วเดินกลับเข้าหาเธอ สายตาที่เขาจ้องมอง มันก็ไม่ใช่สายตาที่บ่งบอกถึงเรื่องที่ดีเลย
"คุณพี จะ...จะทำอะไรคะ คุณล็อคประตูทำไม"
"ลองสินค้าไง" เขายกยิ้มร้าย เท้าหนักยังคงยกย่างใกล้เข้ามา
"ไหนๆก็จะต้องแต่งงานอยู่กินเป็นผัวเมียกันแล้ว ก็ทดลองใช้ชีวิตคู่กันหน่อยเป็นไง ไอ้เมื่อคืนน่ะ ฉันยังทดลองใช้ว่าที่เมียอย่างเธอไม่หนำใจเลย"
"มะ...ไม่ ไม่นะคุณพี ว้าย!" เธอตั้งใจจะวิ่งผ่านเขาออกจากห้อง แต่เขาคว้าเอาไว้ทัน คว้าไว้ทั้งตัว ก่อนเหวี่ยงเธอลงบนที่นอนกว้าง แล้วตามด้วยร่างกำยำของเขาที่ตามไปทาบทับ
"จะไปไหนเล่า ก็บอกแล้วไงว่าทดลองใช้ ไหนๆเธอก็จะเป็นเมียฉันอยู่แล้ว จะกลัวอะไร"
"ไม่ คุณพี ฮือๆ ปล่อยพิณ พิณบอกแล้วไงว่าพิณไม่แต่ง พิณไม่..."
"แต่ฉันจะแต่ง!" เขาแทรกด้วยน้ำเสียงเดือดดาลและกร้าวแข็ง พร้อมกับคีมเหล็กที่บีบข้อมือบางทั้งสองข้างแล้วกดตรึงลงกับพื้นเตียงเต็มแรง ไม่สนว่ากระดูกเธอมันแทบแตกร้าวเพราะความโหดร้ายป่าเถื่อนของเขาเลยสักนิด
"ฮือๆ พิณเจ็บ คุณพี ฮึก คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ"
"ใช่! ฉันบ้าไปแล้ว เธอไงพนิชา! เธอไงที่ทำ ในเมื่ออยากได้ฉันเป็นผัวนัก ฉันก็จะทำหน้าที่ผัวให้สมใจเธอ" ว่าแล้วก็เลื่อนใบหน้าลงไปกระตุกยิ้มร้ายให้คนใต้ร่างใกล้ๆ
"หึ! เอาให้หลวมก่อนคืนเข้าหอเลยเป็นไง!"