ใต้เงาวิวาห์ซ่อนรัก

“หยุดพูดถึงคนอื่นได้ไหมปราณ เลิกหลอกตัวเองสักทีว่าเราเป็นเพื่อนกัน”
“แต่ว่าเราเป็นพะ...เพื่อน...”
ประโยคของปาณิศายุติลงด้วยริมฝีปากได้รูปที่แนบลงบนกลีบปากเธอ เขาอ้าปากจูบเธออย่างหิวกระหาย กระหวัดปลายลิ้นไปรอบริมฝีปากพลางแทรกซึมเข้าไปในช่องปากของเธอ บดขยี้ริมฝีปาก ดูดกลืนปลายลิ้นของเธออย่างจาบจ้วง เธอยกมือทุบแผงอกของเขาอยู่ได้ไม่นานสติทั้งหมดก็ถูกทำลายลงด้วยอำนาจมหาศาลของเขาที่มีต่อเธอ การตอบสนองของร่างกายกลายเป็นคำสารภาพอย่างไร้ยางอายที่มีต่อเขาออกไป
กันตพิชญ์ถอดถอนจุมพิตออก หลังจากที่เขาได้รับในสิ่งที่ตนเองต้องการไปเรียบร้อย
“เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไปปราณ” เขาพึมพำชิดริมฝีปากเธอ “เพื่อนกันไม่ทำแบบนี้หรอกปราณ”