วิวาห์ไหม้

เธอถูกส่งมา...เพื่อเป็นผู้หญิงของเขา
มีสิทธิ์ทุกอย่างในฐานะภรรยาเจ้าของไร่กุหลาบ
แต่สิทธิ์เดียวที่เธอไม่มี คือสิทธิ์ที่จะอยู่ในหัวใจเจ้าของไร่
จะเป็นได้มากสุดก็แค่
‘ภรรยาที่ไม่มีวันถูกรัก’ เท่านั้น


“ผมลืมบอกไปด้วยนะว่าบางทีการมาฮันนีมูนครั้งนี้
คุณอาจจะมีเด็กติดท้องไปตามที่ได้พนันกับเอื้อง”
หญิงสาวต้องกัดปากแน่นกว่าเดิม ก่อนมอง ‘ของ’ ที่รามยัดใส่มือ
“ถือไว้ ไปถึงที่นั่นเมื่อไร ผมจะใช้มันทันที”
อนุธิดาไม่ได้ตอบโต้ เธอก้าวขึ้นรถ ฝ่ามือกำแน่นอย่างอดทน
แม้เคยเตรียมใจไว้บ้างแล้วว่ารามอาจจะร้าย แต่ไม่คิดว่ายามเขาดุดันจะน่ากลัวถึงเพียงนี้
รามเลือกจะพักในรีสอร์ตเล็กๆ ที่เจ้าของคือบิดาของเพื่อน
โดยในอดีตที่ครอบครัวยังสุขสันต์ก็มาที่นี่บ่อยครั้ง
สายตาเกิดอาการวูบไหวในแวบหนึ่ง
เพราะเป็นช่วงเวลาที่แสนจะมีความสุข
“เขาบอกคุณเกิดที่ประจวบ” รามถามทำลายความเงียบ
“ค่ะ”
“งั้นเด็กคนนั้นก็สมควรจะได้เกิดที่นี่เหมือนแม่ของเขา...เด็กที่จะขาดพ่อ”