อสูรหลงเงา

เธอคือคนที่เขารัก แต่ตอนนี้เธอกลายเป็นคนที่เขาแค้น ผู้หญิงที่ล้อเล่นกับความรู้สึกของเขา ผู้หญิงที่หลอกลวง ทำลายทุกอย่างในชีวิตเขา เธอไม่สมควรจะมีความสุขใดๆ ทั้งนั้น!

“ไม่ดื้อไม่ขัดขืนนะกิ่ง เป็นห่วงเจ้าตัวเล็กหน่อยสิ”
เพราะลูกทำให้กิ่งแก้วยอมให้เขาอุ้ม แต่ก็ยังไม่ยอมมองหน้าเขาอยู่ดี เธอเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้นี่เองว่านอกจากเธอและเขาอยู่ตรงนี้ยังมีพนักงานสองสามคนมาช่วยขนกระเป๋าในรถด้วย
“ที่นี่เป็นรีสอร์ทอีกแห่งหนึ่งของคุณป้า น่าอยู่ไหม” เขาบอกเธอเบาๆ ก่อนจะอุ้มเธอมาวางบนที่นอนนุ่ม
“นอนพักก่อนนะ” เขาจัดการห่มผ้าให้เธอ แล้วปักหลักนั่งอยู่ข้างๆ เตียงไม่ไปไหน เธอจึงต้องหลับตาลงตามคำสั่ง สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นทำลายความเงียบ เพราะคิดว่าเธอคงหลับไปแล้วเขาจึงกดรับสายโดยไม่ลุกไปไหน
“ครับป้า ตอนนี้ถึงที่พักแล้วครับ ลินเหรอครับ ไม่นี่ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ” ศิวกรนิ่งฟังสีหน้าเครียด
“ผมจะรีบกลับเลยครับ” ศิวกรไม่ได้สังเกตเลยว่าคนที่เขาคิดว่าหลับนั้นกำลังนอนร้องไห้เงียบๆ เพราะชื่อของผู้หญิงคนนั้นตอกย้ำว่าเขากำลังจะแต่งงาน แล้วเธอกับลูกเล่าอยู่ในฐานะอะไร



(นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาแล้วนะคะ แต่ไม่เคยลงขายอีบุ๊คมาก่อนค่ะ ชื่อเรื่องนามปากกาตามเดิมทุกอย่างค่ะ)