เล่ห์รักจอมเถื่อน

"อุ๊ย!" การะเกดร้องอุทานออกมาอย่างตกใจแก้มแดงแปร๊ดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นร่างเปลือยเปล่าของเขา รีบเสหันหน้าไปมองที่อื่นทันทีแต่หางตาก็ยังไม่วายที่จะเหลือบไปเห็นอยู่ดีแล้วก็อดใจเต้นแรงไม่ได้เขาช่างมีหุ่นที่กระชากใจเหลือเกิน
"หยุดนะไม่ต้องเข้ามาใกล้ ฉันจะเอาชุดวางไว้ตรงนี้นะคะ" การะเกดหันรีหันขวางรีบวางชุดเอาไว้ที่ชั้นวางของข้างห้องเตรียมจะวิ่งหนีออกจากห้องของเขาเพราะดูท่าไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่ คนบ้าอยู่ดีๆ มาถอดชุดโชว์หุ่นเปลือยต่อหน้าเธอได้ยังไงกัน
"จะรีบไปไหนล่ะ หืม" แองเจลรอสสาวเท้ายาวๆ เข้ามาใกล้รวบตัวการะเกดเข้ามาไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงทำให้เนื้อตัวของการะเกดเบียดชิดเข้าหาเขาอย่างที่เจ้าตัวตั้งใจ พร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงหวานนุ่มอย่างตั้งใจจะหยอกล้อ
"ปล่อยฉันนะ ปล่อย" การะเกดพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนของเขาและเบี่ยงหน้าหนีแต่ไม่กล้าพูดเสียงดังมากนักเพราะกลัวว่าเลโอนาร์ดจะตื่นขึ้นมาเห็นภาพไม่น่าดูแบบนี้
แองเจลรอสไม่พูดพร่ำทำเพลงดันร่างของการะเกดเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆ และตามด้วยการปิดประตูโดยการใช้เท้าเขี่ย ทำให้การะเกดยิ่งทวีความหวาดหวั่นพยายามระดุมทุบไปตามร่างกายของเขาอย่างร้อนรน เหงื่อเริ่มซึมออกมาตามหน้าผากเพราะออกแรงไปเยอะแต่ก็ยังสู้เขาไม่ได้ริมฝีปากร้อนร้ายกาจที่ซุกไซร้อยู่ตรงซอกคอนั้นอีกที่ทำให้การะเกดแทบทรุด
"ปล่อยนะไอ้บ้า ไอ้คนทุเรศปล่อยสิ" การะเกดทั้งจิกทั้งข่วนและระดมทุบไปบนแผ่นหลังและบ่ากว้างของเขาเหมือนเป็นการกระตุ้นให้เขาทำหนักมากขึ้นอีกเท่าตัว
"อืม" แองเจลรอสกำลังมัวเมากับกลิ่นสาบสาวตรงต้นคอของการะเกดเลยไม่สนใจอะไรและเลื่อนริมฝีปากของเขาขึ้นมายังสันกรามและแก้มนวลที่พยายามเบี่ยงหนีไม่ยอมให้เขาจูบง่ายๆ
"ยอมให้จูบซะดีๆ การะเกด" แองเจลรอสเงยหน้าขึ้นจ้องดวงตาหวานที่ตื่นตระหนกดันร่างของการะเกดชิดกับขอบอ่างล้างหน้าขนาดใหญ่และคลายอ้อมแขนออกแต่กักตัวของการะเกดเอาไว้ด้วยแขนของเขาและเอาเนื้อตัวเบียดเข้าหาอย่างรุกรานเอาสะโพกเบียดชิดกับสะโพกบอบบางและพยายามที่จะจูบแก้มนวลของการะเกด
"ไม่ อื้อ!" การะเกดยกมือขึ้นดันอกของเขาเนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดหวั่นรู้สึกถึงความต้องการของเขาที่แนบชิดอยู่ตรงสะโพกบอบบาง คนอะไรถึกอย่างกับวัวกับควายจนเธอแทบจะหมดแรงทั้งหยิกทั้งข่วนทั้งทุบแล้วเขาก็ยังไม่ยอมผละออกห่าง ริมฝีปากของเขาเริ่มเข้ามาใกล้จนเธอต้องเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่น
"กล้าขัดใจฉันเหรอหึ" แองเจลรอสคำรามในลำคอความต้องการเริ่มทำงานใจกลางร่างเริ่มปวดร้าว ยิ่งการะเกดต่อต้านเขาเท่าไหร่ความต้องการที่อยากจะลิ้มลองยิ่งมากขึ้นเป็นเท่าตัว เดี๋ยวเขาจะจัดการให้ร้องครางระงมใต้ร่างของเขาเลยในห้องน้ำก็ระทึกไปอีกแบบ