:@:My younger brother:@:แม่ขาาาาา..หนูเกลียดเด็กผู้ชาย

10 ปีก่อน
ฉันตามพ่อจ๋ากับแม่ไปงานแต่งงานที่บ้านคุณปู่ คุณย่า ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ฉันไปที่นั่น ตอนนั้นฉันอายุ 12 ปี เพิ่งผ่าตัดโรคหัวใจได้ไม่นาน ทุกอย่างเหมือนจะดี ถ้า....
ไปเจอ....อิตาบ้าที่ไหนไม่รู้ เดินเข้ามาหอมแก้มฉัน...เฉยเลย
"ฟีลกู๊ด...ทำอะไรพี่เค้า ตายแล้ว "คุณย่าร้องลั่น
"จองครับ" พูดเสร็จแล้วก็เดินออกไป .....เฮ้ยยยย แก้มฉันมีไว้ให้ พ่อจ๋า กับแม่ คุณปู่ คุณย่าหอมเท่านั้นนะ .... โกรธจนน้ำตาคลอ พ่อจ๋า กับแม่ต้องมาปลอบ แต่..งานมงคลห้ามร้องไห้ ฉันเลยฮึบไว้ ไม่บอกใคร
2 ปีต่อมา...กลับมาที่นี่อีก พาน้องมาเยี่ยมคุณปู่ คุณย่า ฉันโตเป็นสาวมากขึ้น อายุ 14 ปี แล้ว .....เหมือนเดิม มีไอ้เด็กเตี้ย....ผิวขาวเป็นผีจีนเลย เดินเนียนๆ มาคว้าเอวฉันไปเขย่งขาขึ้นมาหอมแก้มอีกแล้ว ....ฉันอึ้ง อ้าปากค้าง

"ยังจองอยู่นะครับ พี่สาว" .....ดู พูดเข้า งานนี้ไม่ใช่งานมงคลอะไรทั้งสิ้น ฉันจำได้ว่าร้องไห้หนักมาก แม่กับพ่อจ๋าต้องปลอบพักใหญ่ จนคุณลุงกันพ่อของไอ้เด็กเตี้ยนั้น ต้องพาลูกชายมาขอโทษ ...เขาอมยิ้มน้อยๆ..หน้านิ่งมาก จบด้วย ...ฉันถูกจับหมั้น แน่นอนว่า..ฉันปฏิเสธ .....เหตุผลคือ แม่ขา.. หนูเกลียดเด็กผู้ชาย