อดีตแค้นแสนรัก

“จะไปไหน ยัยฆาตกร!” เสียงเข้มดังขัดขึ้นในขณะที่เธอขอตัวมาเข้าห้องน้ำเดินออกมาก่อนจะต้องพบว่ามีใครบางคนยืนพิงกำแพงรอเธออยู่ที่หน้าห้องน้ำ นั่นทำให้เธอเตรียมจะเดินหนีแต่ก็ช้ากว่ามือหนาของคนใจร้ายที่เอื้อมมากระชากต้นแขนของเธอให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาอย่างแรง
ตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมาเขาพยายามตาหาตัวเธอแทบจะพลิกแผ่นดินเพื่อที่จะแก้แค้นให้กับน้องชายของเขาที่ต้องมาตายเพื่อช่วยชีวิตผู้หญิงพรรค์นี้ ศิลาไม่สนใจเลยว่าเธอจะเจ็บปวดกับแรงกระชากของตนเองเพียงใด เพราะถึงเธอจะเจ็บเจียนจะขาดใจตายแค่ไหน
ก็คงไม่มีวันเจ็บได้มากถึงครึ่งที่เขาเจ็บปวดมาตลอดสามปีเต็ม!
ผู้หญิงคนนี้...คนที่ทำให้น้องชายของเขาต้องตาย ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเดินเซ่อซ่าไม่ดูทางให้ดีๆ น้องชายเขาคงไม่ต้องมาตายแบบนั้น และเขาเองก็คงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น
“ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ...ฉันขอ…”
“ปล่อยเหรอ! เธอจำไม่ได้รึไงว่าฉันเคยบอกอะไรเธอเอาไว้ อย่าให้ฉันเจอเธออีก...ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้เธอตายทั้งเป็น!” สิ้นเสียงมือหนาก็กำข้อมือเล็กแน่นขึ้นจนอรจิราต้องร้องครวญด้วยความเจ็บปวดกับการกระทำที่โหดร้ายของคนตรงหน้า แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจเลยสักนิดว่าเธอจะเจ็บสักแค่ไหน