ใช้รักคืนใจ

“พูดอยู่ได้จริงใจ อยากปลอบใจ เสแสร้งทั้งนั้น!”
ท่าทางและคำพูดที่เกรี้ยวกราดของกิติยาคืออะไรที่กฤษณพลไม่เคยเห็นมาก่อน
“ก้อย...”
“อย่าเรียกชื่อฉัน!” กิติยาว่าเสียงดังจนเหมือนตะโกน เธอส่ายหน้าไปมาแรงๆเหมือนพยายามรวบรวมสติ
“ก้อยเป็นอะไร มีสตินะ ใจเย็นๆ”
กฤษณพลทำใจดีสู้เสือด้วยเข้าใจไปว่ากิติยาคงยังช็อคกับเรื่องแม่ของเธอมาก เขาพยายามจะเข้ามาจับตรงไหล่ของร่างบาง
กิติยาสะบัดตัวถอยหลังอย่างรวดเร็ว ท่าทางของเธอเหมือนรังเกียจเขาก็ไม่ปาน
“อย่ามาโดนตัวฉัน!” หญิงสาวตะโกนพร้อมกรีดร้องออกมาเสียงดังแล้วมองเขาทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
“ก้อย...”
“หึ.. หยุดเสแสร้งซักที คุณมองหน้าฉันสิ! มองสิ! ฉันยังจำคุณได้เลย แล้วคุณจำฉันไม่ได้หรือไง!!”

-----
สิบปีก่อนเขาข่มขืนเธอและสร้างตราบาปให้กับเธอในวันสิบห้าปี
และมาวันนี้โชคชะตาก็พาให้เขาและเธอมาเจอกันอีกครั้ง แต่มาในรูปแบบของความรัก
แล้วแบบนี้เขาและเธอจะรักกันได้ไหม...