รุก...จนกว่าจะได้รัก

จะรวบหัวรวบหางสาวที่หลงรักมาเป็นเมียอย่างถาวร มันก็ต้องใช้ทั้งลูกอ้อน ทั้งรุก รัก งานนี้ถ้าไม่ได้ลูกข้าวมาเป็นเมีย
บอกเลยไอ้ธีมยอมตายซะดีกว่า
ก็รักมากขนาดนี้ มันต้องงัดสารพัดวิธีเอามาสู้กันหน่อย
.....................................................................................................................................

ธีริทธิ์รอคอยเวลาส่วนตัวจนอกแทบระเบิดแล้ว เพราะแค่ก้าวเข้ามาในเพนต์เฮ้าส์ได้ ประตูห้องปิดลงไม่ถึงเสี้ยวนาที ร่างเล็กบางก็ถูกคว้าเข้าไปสวมกอดและบดจูบดุเดือด
“อื้ม...ธีม...เดี๋ยวก่อน อะไรกัน...อ่ะ...อื้อออ”
คนถูกธีริทธิ์คว้าไปจูบราวพายุบุแคมร้องครางต่อต้าน แต่ชายหนุ่มที่หึงจนหน้ามืดไม่ฟังเสียง ไม่ให้เธอได้ตั้งหลักใดๆ เลย
ภัคธีมาพยายามขืนตัว แต่กลับถูกเขารั้งใบหน้าให้เงยรับจูบอีกครั้งอย่างไม่อาจต้านทานไหว ที่สุดก็ได้แต่ยอมรับจูบหนักหน่วงราวลงโทษของเขาจนหอบ
“คนเอาแต่ใจ” หญิงสาวต่อว่าน้ำเสียงพร่าสั่น เมื่อชายหนุ่มคืนอิสรภาพให้แก่ปากเล็กที่ตอนนี้บวมเบ่งเพราะจูบจากเขา
“ถ้าธีมเอาแต่ใจจริงๆ ป่านนี้ธีมคงแก้ผ้าลูกข้าว แล้วเราคงไปนอนคุยกันบนเตียงแทนการยืนจูบกันอยู่ตรงนี้แล้วล่ะ”