พันธะสัญญา สีเลือด

“เจ้าอยากจะเห็นหน้าคนในครอบครัวหรือเปล่า”
ประโยคนั้นยังผลให้มีนเงยหน้ามองคนพูดอย่างไม่อยากเชื่อ “จริง ๆ เหรอ ! นายทำให้ฉันมองเห็นพวกท่านได้จากลูกแก้วใบนี้จริง ๆ เหรอ” มีนยิ้มให้เขาอย่างดีใจ
“ใช่..แต่อาจต้องใช้ความร่วมมือจากเจ้าด้วยนิดหน่อย” รีมฝีปากได้รูปเหยียดยิ้มชวนมอง “วางมือลงบนผิวเนตรนิมิตสิ”
มีนรีบทำตามทันทีปลายนิ้วเรียวยกขึ้นทาบลงไปบนผิวลูกแก้วพลางรู้สึกถึงพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ใต้ฝ่ามือ..ทว่าหญิงสาวก็ต้องแก้มแดงเมื่อร่างสูงได้ก้าวเข้ามายืนอยู่ที่ด้านหลังพลางทาบฝ่ามืออบอุ่นลงบนหลังมือเธอนิ่ง
“อย่าขยับ..หลับตาลงและตั้งสมาธินึกถึงภาพครอบครัวของเจ้าไว้” เสียงกระซิบแผ่วดึงขึ้นที่ริมหู มีนใจเต้นแรงเพราะรู้สึกเหมือนตัวเองตกอยู่ในอ้อมกอดเขาอย่างช่วยไม่ได้..แผ่นอกกว้างที่แนบชิดด้านหลังแทบทำทำให้มีนไม่กล้าหายใจ หญิงสาวได้แต่พยายามทำตามที่เขาบอกแม้ว่ามันจะยากเหลือเกินก็ตามที