อสูรฝากรอยรัก

ความรักของ เดนีส เอเมอร์ตัน เป็นความรักที่มาพร้อมกับความแค้น ในเมื่อเธอกล้าหักหลังเขาได้อย่างเลือดเย็น เขาก็จะเอาคืนเธอให้สาสมด้วยวิธีการในแบบของเขาเช่นกัน
“คุณจะทำอะไร! ปล่อยฉันนะ”
พาฝันพยายามดันตัวเองให้หลุดพ้นจากพันธนาการที่แน่นหนา โดยเฉพาะฝ่ามือใหญ่ที่กำลังรวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นไปไว้ที่เหนือศีรษะ แต่ทำอย่างไรก็ไม่เป็นผลสำเร็จเพราะสู้แรงของเขาไม่ได้
“ผู้ชายกับผู้หญิงเวลาอยู่ด้วยกันบนเตียงสองต่อสองเขาจะทำอะไรกัน เลิกเสแสร้งแกล้งทำเป็นไม่รู้ได้แล้ว!”
นัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลยิ่งวาวโรจน์ด้วยความโกรธ เมื่อเห็นหญิงสาวแสดงกิริยาท่าทางราวกับสาวน้อยไร้เดียงสา แต่แท้ที่จริงแล้วเธอร้อนแรงยิ่งกว่าเปลวไฟที่คอยแผดเผาหัวใจของเขาให้มอดไหม้เสียอีก
“อย่านะ...ไหนคุณบอกว่าเกลียดฉันไง แล้วยังคิดที่จะแตะต้องตัวฉันอยู่อีกเหรอ” หญิงสาวละล่ำละลักถามกลับไปด้วยความหวาดกลัว “เดนีส...ได้โปรด อย่าทำอะไรฉันเลยนะ”
ชื่อของเขาที่หลุดออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่มที่พยายามอ้อนวอนอยู่นั้น ยิ่งเป็นการกระตุ้นให้เชื้อเพลิงแห่งความโกรธเกรี้ยวในตัวของเดนีสยิ่งโหมกระหน่ำมากยิ่งขึ้น
“จำชื่อฉันได้แล้วเหรอพาฝัน แต่ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถึงแม้ว่าฉันจะเกลียดและขยะแขยงเธอมากแค่ไหน แต่หากสิ่งที่ฉันกำลังจะทำมันสามารถทำให้เธอทุรนทุรายได้ ฉันก็จะฝืนใจทำ!”
พูดจบก็ไม่รอให้หญิงสาวได้โต้ตอบกลับ ในเวลานี้ราวกับมีปีศาจมาเข้าสิงอยู่ในร่างของชายหนุ่มผู้เคยแสนดีไปเสียแล้ว เดนีสรีบเปลี่ยนมารวบข้อมือของพาฝันด้วยฝ่ามือเพียงข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างก็จับปลายคางของหญิงสาวเอาไว้เพื่อที่จะบดจูบริมฝีปากของเธอได้อย่างถนัด