เลดี้ทะเลทราย

“คุณเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผม…ที่รัก”
หญิงสาวจ้องมองบุรุษหนุ่มผู้กุมหัวใจของหล่อนเอาไว้ทั้งดวงราวกับต้องการจะสลักภาพนั้นไว้ในจิตวิญญาณ หัวใจกระโดดโลดเต้นไม่เป็นจังหวะ ร่ำร้องโหยหาพลังรักที่ไม่มีวันหมดจากเขา มือเรียวบางสัมผัสแก้มสากอุ่นๆ ไล่เล่นผมรกปลกหน้าแล้วเสยเสียให้อย่างทะนุถนอม
“ฉันเป็นของคุณเสมอเชด ลมหายใจของฉัน หัวใจของฉัน ร่างกายของฉัน และจิตวิญญาณของฉัน ไม่มีวันไหนเลย ไม่มีสักวันที่มันจะไม่ใช่”
ชายหนุ่มดึงร่างบางมาสวมกอด ปากพร่ำรำพันแต่คำว่ารัก…รัก…รักอยู่อย่างนั้นไม่รู้เบื่อ หล่อนกอดตอบความรู้สึกที่ถ่ายเทมาถึงกันอย่างเต็มใจ รึงรัดแผ่นหลังเปลือยอันสง่าผาเผยนั้นไม่ยอมปล่อย เสมือนกายแกร่งนี้ก็เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของหล่อนเช่นกัน…กล้ามของเชดเป็นมัดแน่นๆ ดูแข็งแรงกำยำกว่าแต่ก่อนมาก อกกว้างคลุมด้วยไรขนบางๆพอมีเสน่ห์ ริมฝีปากร้อนฉ่าของเขายังคงซุกซนไปเรื่อย ขณะฝ่ามือก็ลูบไล้เรือนกายนวลเนียนสะเปะสะปะ เขาคิดว่าหล่อนช่างเหมือนผลอินทผลัมสุกที่กรุ่นรสหวานไปทั้งลูก ขบเคี้ยวขย้ำขยำอย่างไม่กลัวจะช้ำ
“เชด…” เสียงของหล่อนกระเส่าเคล้าหู ลำคอแข็งแกร่งแค่ร้องอืมรับพอให้หล่อนได้ยิน”ฉันหนาวจัง”
“ผมจะทำให้คุณหายหนาวนะ” เขากระซิบบอกก่อนจะกดริมฝีปากลงบดกลีบกุหลาบสีเรื่อจนบิดเบ้ สูดริมฝีปากนุ่มราวกับเป็นอาหารชั้นดีที่ควรจะต้องจัดการเสียให้เกลี้ยง หล่อนร้องฮืมฮำขณะที่เขาลุกเล้าทะลวงเข้าไปชิมลิ้นอุ่นของคุณหมอไม่ยอมหยุด ฉกชิงดูดซับ ตวัดม้วนจนมันเกือบจะขาดคาปาก หล่อนเองไม่ลืมที่จะตอบรับความสุขจากสัมผัสยั่วเย้าจากเขา อ้าปากงับลิ้นที่เลื้อยเลาะเข้ามาอย่างไม่รู้จักเหนื่อย เผยอรับความหฤหรรษ์ที่เขาบรรณาการให้ด้วยความยินดียิ่ง