ข้าไม่มีวันรักเจ้า

ข้าและนางเคยเป็นเพื่อนเล่นกันสมัยยังเยาว์ รอยยิ้มไร้เดียงสาเสียงหัวเราะใสดังระฆังแก้วเมื่อวันวานเขายังจำได้ดี เขายอมรับว่าตอนนั้นเขามีความสุขมากที่ได้วิ่งเล่นกับนาง ได้รู้จักนาง แต่เวลาแห่งความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นานนัก เขาแอบได้ยินมาว่าเป็นเพราะบิดาของนางเป็นสาเหตุที่ทำให้บิดาของเขาสิ้นใจ มิหนำซ้ำยังกล้าขอราชโองการจากฮ่องเต้ ให้เขาแต่งกับนางอีก บุตรสาวลูกศัตรูเขาไม่มีวันรักนางได้ มีเพียงความแค้นเท่านั้นที่เขาจะเอาคืนให้ท่านพ่อ ในเมื่ออยากแต่งกับเขามากนัก ก็จงรับความเจ็บปวดแทนบิดาของเขาซะ