เชลยรักของท่านแม่ทัพ

‘เฉวียนเทียนหย่ง’ คือแม่ทัพไร้พ่าย เขาไม่เคยหวั่นใจกับใครมาก่อน ยกเว้นก็แต่เพียงคนคนเดียว บุรุษผู้มีดวงหน้างดงาม และมีแววตาชวนเวทนาคนนั้น ‘อี๋หมิง’ หากทว่าอีกฝ่ายก็ใสซื่อเกินจนมองไม่ออกถึงการกระทำของเขา และคิดเอาเองอยู่ฝ่ายเดียวว่าตนคือ ‘เชลย’ ถึงแม้ว่าตอนแรกเริ่มเขาจะข่มขู่ฝ่ายนั้นด้วยสถานะนี้ก็ตาม

แต่ไหนๆ อี๋หมิงก็มีความรู้สึกช้า เขาควรไหลตามสถานการณ์ สั่งสอนฝ่ายนั้นด้วยการกลืนกินเพื่อให้อีกฝ่ายรู้ถึงหน้าที่ของเชลยดีไหม เอาให้หลาบจำไปเลยยิ่งดี ให้รู้ว่าคนอย่างเฉวียนเทียนหย่งมิได้มอบความรู้สึกให้ใครง่ายๆ!