รักอุ่นกรุ่นหัวใจ l Warm Your Heart with My Love

คำโปรย
ชลธารอยากให้ภาสกรจำอะไรไม่ได้เสียดีกว่าและเดินจากไปได้โดยไม่หันกลับมา แต่ในความทรงจำที่หายไปของภาสกรได้ซ่อนความลับของชลธารเอาไว้...เขาที่ความทรงจำหวนคืนมาจะไม่ยอมปล่อยมือของเธออีกต่อไป

ตัวอย่างเนื้อหาบางส่วน

“แม่น้ำครับ...แม่ตื่นเถอะครับ” เสียงเด็กชายคิมหันต์กำลังปลุกชลธารให้ตื่นหลังจากที่หญิงสาวหลับด้วยฤทธิ์ไข้ที่เบาะหลังท้ายรถกระบะสี่ประตูของไร่อุ่นใจ
ภาสกรจัดการจอดรถเข้าโรงรถให้เรียบร้อยและช่วยปลดสายนิรภัยที่คาร์ซีทให้กับเด็กชายตัวป้อมที่อยากจะปลุกแม่ของเขาขึ้นมาตอบคำถามค้างคาใจเด็กน้อย
“แม่น้ำตื่นแล้วครับ...น้องคิมอย่าเพิ่งเข้ามาใกล้แม่ แม่กำลังไม่สบาย” ชลธารดึงผ้าปิดจมูกขึ้นมาก่อนที่รับการถลาเข้ากอดของลูกชายวัยหกขวบของเธอที่กำลังปีนข้ามเบาะหน้ามาเบาะหลัง
“แม่น้ำ...คิมมีคำถามอยากให้แม่ช่วยคิมหน่อย” เด็กชายตัวป้อมตกอยู่ในอ้อมกอดของชลธารพร้อมกับส่งเสียงอ้อนแบบทุกครั้ง
“คิมอยากถามอะไรแม่เอ่ย” มือเล็กป้อมจับใบหน้าของชลธารให้มองมาที่เขาชลธารแอบจูบมือน้อยของลูกชายเอาไว้ผ่านผ้าปิดจมูก
คิมหันต์เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของเธอ ชีวิตนี้ของชลธารทำงานหนักเพื่อเด็กชายตัวเล็กคนนี้ งานหนักขนาดที่ลูกผู้ชายอกสามศอกยังต้องยอมยกนิ้วให้กับเธอ ภาสกรแอบมองสองแม่ลูกแสดงความรักให้กันและกันผ่านกระจกหน้ารถ
“คิมอยากมีพ่อแบบลุงซันนี่ แม่น้ำให้ลุงซันนี่เป็นพ่อให้คิมได้ไหมครับ” สายตาของเด็กชายตัวน้อยที่อยากมีพ่อแม่ไปส่งที่โรงเรียนแบบเด็กคนอื่นกำลังบีบหัวใจของชลธารสุดหัวใจ แต่ชลธารยอมทำลายความหวังของลูกชายเสียตั้งแต่วันนี้ดีกว่าให้ลูกชายต้องผิดหวังในวันที่ภาสกรจะต้องจากไป
“ลุงซันนี่มีบ้านและครอบครัวที่ต้องกลับไป แม่น้ำคงทำตามที่คิมขอไม่ได้หรอก” ชลธารกอดเด็กชายคิมหันต์ที่เริ่มร้องไห้กระซิกตามประสาเด็กที่อยากมีพ่อแบบเด็กคนอื่นๆ
“คิมโกรธแม่หรือลูก แม่น้ำขอโทษ แม่ขอโทษนะคิม” ชลธารกอดเด็กชายคิมหันต์ที่ร้องไห้เอาไว้กับอกของเธอ และหันไปมองภาสกรผ่านกระจกหน้ารถด้วยสายตาเขียวปัด
“ตอนที่ฉันหลับอยู่...คุณคุยอะไรกับน้องคิม” ชลธารมองชายหนุ่มต้นเหตุที่ทำให้ลูกชายของเธอต้องร้องไห้และขอในสิ่งที่เธอไม่สามารถหาให้ลูกชายได้
“น้องคิมถามพี่ว่า...พี่จะเป็นพ่อของน้องคิมได้ไหม น้องคิมบอกว่าอยากมีพ่อ พี่ตอบไม่ได้หรอกนะ น้องคิมต้องขออนุญาตแม่น้ำดูก่อน แต่พี่บอกคิมไปว่าพี่พร้อมจะเป็นพ่อของคิม” ภาสกรส่งสายตาเป็นประกายระยิบยับจับใจเธอเหมือนที่ผ่านมา ตั้งแต่เด็กจนโตเธอแพ้สายตาเป็นประกายของเขาเสมอ
“แต่น้ำไม่อนุญาต คุณไม่มีสิทธิ์มาเสนอตัวเป็นพ่อให้น้องคิม คิมมีพ่อคนเดียวแต่เขาตายไปแล้ว โปรดอย่ามาให้ความหวังกับลูกของฉันอีก วันหนึ่งความทรงจำของคุณกลับมาครบถ้วน คุณอาจจะไม่ได้คิดแบบที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ก็ได้ มันเป็นการทำให้ลูกของฉันเสียใจ” ชลธารกอดลูกชายเอาไว้ด้วยร่างกายที่เริ่มไข้ขึ้นสูงจนดูหมดเรี่ยวแรง
“แม่เราไม่สบายและยังคิดมากอีกด้วย ไว้ลุงซันนี่จะพยายามทำให้แม่น้ำอนุญาตให้สำเร็จเอง ตอนนี้น้องคิมลองเรียกว่าพ่อซันนี่ให้คุ้นปากก่อนก็ได้ ลุงพร้อมเป็นพ่อให้น้องคิมตลอดไป” ภาสกรไม่สนใจคำห้ามปรามของชลธารเลย เขารู้ดีว่าหัวใจของเขาคิดอะไรและเขาเปลี่ยนไปแล้วจากเมื่อก่อนถึงแม้ความทรงจำจะยังไม่กลับมาก็ตาม ภาสกรเดินลงจากรถกระบะมารับตัวของคิมหันต์มาอุ้มเอาไว้แทนชลธารที่ตอนนี้ไม่มีแรงจะอุ้มลูกชายได้ไหว
“น้ำขอร้องอย่าให้ความหวังลูกของน้ำแบบนี้ วันหนึ่งคุณอาจจะไม่ต้องการแกก็ได้” ชลธารเตือนภาสกรอีกครั้งและพยายามจะลงจากรถแต่ดูเหมือนจะยืนไม่ไหว
ภาสกรปล่อยให้คิมหันต์วิ่งเข้าบ้านไปก่อน และเขาหันกลับมาจัดการอุ้มชลธารเอาไว้แนบชิดกับหัวใจของเขาและบอกกับหญิงสาวในอ้อมกอดว่า
“พี่เชื่อว่าต่อให้ความทรงจำของพี่กลับมา พี่ยังต้องการคิมและน้ำอยู่ดี น้ำลองถามใจตัวเองดีกว่าว่าจะปฏิเสธพี่ต่อไปเพราะยังรักพ่อของคิมอยู่ หรือที่จริงน้ำกำลังหลอกตัวเองว่าไม่รักพี่” ชลธารหลับตาลงซ่อนดวงตาของเธอที่ซ่อนความลับบางอย่างเอาไว้ ความลับที่ภาสกรรู้เมื่อไรจะต้องเปลี่ยนจากรักเป็นเกลียดเธอสุดหัวใจอย่างแน่นอน
....................
นิยายแนวดราม่าจบสวยนะคะ