บอสหน้าหวาน..ประสานงานน่ากอด

ชายหนุ่มรักสนุกที่ไม่เคยคิดจะหยุด จนกระทั่งได้เจอ..เธอ
หญิงสาวที่ทำให้เขารู้ว่า ความสุขที่แท้จริง คือการได้ทำเพื่อคนที่รัก
-----------------------------------------
“น้ำ...หยุด...น้ำ..” เสียงเรียกจากชายหนุ่มเหมือนจะไม่ส่งผลใด ๆ กับหญิงสาวอีกต่อไป
กรรมการผู้จัดการคนที่หนึ่งรีบลุกขึ้นวิ่งไปขวางหน้าสาวร่างบางเอาไว้ได้ทัน
“ฉันบอกให้หยุด ทำไมไม่หยุด เธอรังเกียจฉันมากนักหรือไง”
“ค่ะ....” เป็นคำตอบสั้น ๆ จากลักษณ์นารา ที่ทำเอาต้นน้ำถึงกับหน้าเสียและจุกกับคำตอบสั้น ๆ นั้น
“ทำไม ฉันไม่ดีตรงไหน เธอเป็นเมียฉันนะ จะมาบอกว่ารังเกียจฉันได้ยังไง” ต้นน้ำพูดใส่หน้าหญิงสาว สองเท้าก้าวเดินไปข้างหน้า นิ้วชี้ดันไหล่ไล่ต้อนเธอให้ถอยหลังไปเรื่อย จนสะโพกงอนชนเข้ากับโต๊ะทำงานตัวใหญ่ จนไม่อาจจะถอยหนีไปไหนได้อีก
“คุณเรียกทุกคนที่นอนกับคุณว่าเมียเหรอคะ” หญิงสาวพูดในขณะที่ยกสองมือบางขึ้นผลักไหล่หนา ให้เขาถอยห่างออกจากเธอ
“แต่สำหรับฉัน คุณมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่ง ที่จ้องแต่จะเอาเปรียบผู้หญิงไม่มีทางสู้ ฉันถือว่าฉันทำบุญให้พวกสัมภเวสีผู้หิวโหย และกรวดน้ำคว่ำขันไปให้แล้วด้วย แต่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมยังคอยวนเวียนมาเจอกันอีกจนได้”
“หึหึ ดี..ถ้าอย่างนั้นก็ทำบุญอีกสักครั้งจะเป็นอะไรไป”