ดวงใจแห่งไร่ภูตะวัน

พอฝ้ายทำงานที่ห้องทำงานของพ่อเลี้ยงเสร็จเขาก็มาทำงานที่ห้องนอนของพ่อเลี้ยงต่อ ห้องของพ่อเลี้ยงดูใหญ่และกว้างขวางมาก มีเตียงขนาดใหญ่ที่นอนได้หลายคนเลย มีระเบียงที่มีโต๊ะกับเก้าอี้สามารถนั่งชมวิวได้ ด้านนอกระเบียงสามารถมองเห็นวิวของไร่ได้อย่างชัดเจน ห้องน้ำก็กว้างเท่าห้องที่เขานอนเลยหล่ะ แบ่งเป็นโซนที่อาบฝักบัวกับอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ เขาทำความสะอาดห้องน้ำเสร็จก็เดินออกมาทำความสะอาดด้านนอกในขณะที่เขากำลังปัดกวาดที่โต๊ะข้างเตียงนั้นเขาก็เห็นกรอบรูปมันคว่ำหน้าอยู่ สงสัยมันจะล้มลงเขาเลยหยิบขึ้นมาจะวางให้ดีๆ แต่เขาก็เหลียบไปเห็นรูปเข้า เป็นรูปของชายหนุ่มกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากๆ คงจะเป็นแฟนของชายหนุ่ม พอคิดว่าชายหนุ่มมีแฟนแล้วก็รู้สึกหวิวๆที่อกขึ้นแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร ในขณะที่เขากำลังจะเอารูปวาง ชายหนุ่มก็เปิดประตูเข้ามาและถามเขาเสียงดัง
“ทำอะไร!” ชายหนุ่มตะคอกถามเขาเสียงดังทำให้เขาตกใจเผลอปล่อยรูปหลุดมือ
ตุบ! เพล้ง!
รูปหลุดจากมือเธอตกกระจกแตกกระจาย
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ อ๊ะ” หญิงสาวเอ่ยขอโทษและรีบนั่งลงจะเก็บรูปให้ทำให้กระจกบาดที่นิ้วของเธอเข้า
“ทำบ้าอะไรของเธอห๊ะ” ชายหนุ่มตะคอกใส่เธอและรีบเดินมาที่หล่อน
“ฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจพอดีฉันตกใจ” หญิงสาวรีบแก้ตัวเพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้ ชายหนุ่มคงหวงรูปนี้มาก เธอรู้สึกเสียใจมาก ไม่รู้ว่าเสียใจที่เขาทำผิดให้ชายหนุ่มดุ หรือเสียใจที่ชายหนุ่มดูรักและหวงรูนั้นมากขนาดนี้
“ไม่ต้องมายุ่ง ออกไปซะ เธอไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องของๆ ฉัน” ชายหนุ่มผลักเธอล้มลงไปอย่างแรงโดนใส่เศษกระตกเต็มๆ เพราะเธอเอามือของเธอค้ำยันไว้ ชายหนุ่มรีบหยิบรูปมากอดไว้แนบอก
“โอ๊ย!” เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ออกไปซะ ออกไปให้พ้นหน้ากู” ชายหนุ่มไม่สนใจเธอเลยสักนิดและรีบไล่เธอออกไป
“ฮึกๆ ขอโทษค่ะ” หญิงสาวร้องไห้ออกมา เธอเอ่ยขอโทษอีกครั้งแล้วรีบวิ่งออกไปทันที

ชายหนุ่มโกรธเธอเป็นอย่างมากที่กล้ามายุ่งกับของๆเขา เขาเอารูปของเธอไปใส่ในลิ้นชักโต๊ะข้างหัวเตียงและหยิบกุญแจแล้วรีบบึ่งรถออกจากบ้านด้วยความรวดเร็ว คนงานที่พบเห็นได้แต่มองอย่างงงๆ