โอว์... ที่รัก

“คุณเข้ามาห้องฉันทำไม?!”
ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่เขาเดินไปดูป้ายชื่อที่หน้าห้อง แล้วกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง
“ผมพักห้องนี้” ตอบหญิงสาวแล้วเขาก็เอาเป้ใบเล็กที่สะพายอยู่บนหลังไปโยนบนเตียง แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่
แต่คำตอบของเขาทำเอาปานพิมพ์ตาโต
แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอมาสัมมนาแทนคุณเอื้อมพล ดังนั้นทางรีสอร์ทจึงจัดให้เธอได้พักอยู่กับเขา...
“ผมเพิ่งรู้ว่ามิสเตอร์เอื้อมพลเป็นผู้หญิง” ชายหนุ่มบอกยิ้ม ๆ แต่คำพูดนั้นทำให้ปานพิมพ์ไหวไหล่
“คุณเอื้อมพลเป็นผู้ชายค่ะ เขาไม่สบาย ฉันก็เลยมาสัมมนาแทนเขา”
“อ้อ...” เพื่อนร่วมห้องลากเสียงยาว “ยินดีที่รู้จัก ผมคีแรน แพทริค” แนะนำตัวแล้วชายหนุ่มก็ยื่นมือมาให้
ปานพิมพ์มองมือของเขาก่อนจะเอื้อมไปสัมผัสเบา ๆ เพียงแค่นั้นมันก็ทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ ราวกับมีกระแสไฟฟ้าอ่อน ๆ แล่นไปทั่วทั้งกาย
“ยินดีที่รู้จัก ฉันปานพิมพ์ คุณเรียกฉันว่า พิมพ์ก็ได้ค่ะ”
ชายหนุ่มยิ้มเซ็กซี่ให้ จากนั้นเขาก็จัดการถอดเสื้อออกแล้วเหวี่ยงไปบนเตียงนอน
ปานพิมพ์ที่มองตามไปถึงกับตาโต พอมิสเตอร์แพทริคจะถอดกางเกงออก เธอก็ร้องห้ามเสียงหลง
“อย่าเพิ่งถอด!”
แพทริคหยุดชะงัก เขาหันมามองหญิงสาวพลางเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
“คือ... ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่คนเดียวในห้อง ฉันคิดว่าคุณควรไปแก้ผ้าในห้องน้ำจะดีกว่านะคะ”
“ทีคุณยังแก้ผ้าตรงนี้ได้เลย” เขามองมาที่เธอ ซึ่งตอนนี้เธอยังใช้ผ้าห่มห่อตัวอยู่เลยด้วยซ้ำ
ปานพิมพ์เม้มริมฝีปาก แล้วบอกกับเขาอย่างใจเย็นว่า “นั่นเป็นเพราะฉันอยู่คนเดียว และฉันก็ไม่คิดด้วยว่าเพื่อนร่วมห้องของฉันจะเป็นผู้ชาย”
แพทริคมองหญิงสาวยิ้ม ๆ แต่เขาก็ไม่ได้เดินไปถอดกางเกงในห้องน้ำตามที่ปานพิมพ์บอกแต่อย่างใด นอกจากยืนถอดกางเกงตรงนั้น
ซึ่งการกระทำของเขาทำเอาหญิงสาวถึงกับหน้าร้อนผ่าว เธอเบือนหน้าหนี