พ่อเลี้ยง

ผมเกลียดเขา...เกลียดเขาที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ถ้าไม่มีเขาพวกเราก็อยู่กันได้ ผมไม่ต้องการพ่อเลี้ยง
ครอบครัวที่่เคยอบอุ่น ครอบครัวที่เคยสมบูรณ์แบบ ครอบครัวที่มีพ่อ แม่ ลูก อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ทานข้าวด้วยกัน ดูหนัง มีกิจกรรมทำร่วมกัน
ตอนนี้...ภาพเหล่านั้นไม่มีแล้ว มันเลือนลับหายไป มันเหลือเพียงภาพความทรงจำที่สลักลึกอยู่ในหัวใจผมเท่านั้น
ตั้งแต่พ่อผมจากไป...จากไปอย่างไม่มีวันกลับมา เพียงไม่นานแม่ก็พาเขาเข้ามาอยู่ในบ้านร่วมชายคาเดียวกันกับผม
มันเป็นสิ่งที่ผมไม่สามารถยอมรับได้ เพราะไม่มีใครที่จะเข้ามาแทนที่พ่อของผมได้...แต่มันเป็นสิ่งที่แม่ผมเลือก
ที่แย่ไปกว่านั้นคือแม่ผมท้องใกล้คลอด
ที่บ้านกำลังจะมีเด็กตัวน้อย ๆ เข้ามาร่วมชายคาเดียวกันกับผมอีกคน
แล้วผมล่ะ อีกไม่นานก็คงถูกลืม...เพราะคนอย่างผมมันคนไร้พ่อผมเกลียดพ่อเลี้ยงอย่างเขา...ผมไม่ต้องการพ่อเลี้ยง !