ปรานปาลิน

“คุณธรรม!” ปรานปาลินร้องเรียกชื่อคนที่มายืนอยู่หน้าห้องพักของเธออย่างตกใจและหันมองรอบกายอย่างหวาดระแวงเพราะกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเข้า เขาจะเสียหายได้
เมื่อไม่มีก็หันกลับมาที่เดิม
“ทำไมเพิ่งกลับ”
“ปรานเอ่อ...ปรานไปทำรายงานบ้านเพื่อนมาค่ะ”
“อย่ามาโกหก” ธรรมว่า ตาจ้องมองหน้าคนริโกหกอย่างเอาเรื่อง
“ปรานเปล่า” ปรานปาลินแก้ตัวเสียงอ่อยเพราะเธอโกหกจริง ๆ อันที่จริงแล้วเธอไม่ได้ไปทำรายงานบ้านเพื่อน
แต่ทว่าไปทำธุระที่ต่างจังหวัดมา
“แล้วนี่อะไร” ธรรมถามพร้อมยกเอกสารให้เด็กเลี้ยงแกะดู
ดวงตาคู่หวานเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจเมื่อรู้ว่าถูกจับได้