นิทานแฟนตาซีชุด ภูตเลิฟลี่ ตอน “Bell…Timmy นี่แหละบ่อเกิดแห่งความรัก”

แด่....พระจันทร์ ดวงดาว และ ท้องฟ้า
ที่ให้ความฝันแก่ผู้คนบนโลกใบนี้
ดิฉัน...ขออุทิศน้ำหมึกนี้ให้ทุกท่าน
ที่ช่วยกันดูแลความรักนี้ไว้ตราบนานเท่านาน
..................................................................................................
ในวันนี้ท้องฟ้าช่างปลอดโปร่ง อากาศเย็นสบาย ระลอกคลื่นกำลังโชยผ่านเข้ามาทีละนิด ตอนนี้…ดิฉันกำลังนอนอยู่บนสนามหญ้าเขียวขจีแห่งหนึ่งค่ะ ที่นี่อยู่ติดกับทะเลสาบที่แสนจะโรแมนติก และผู้อ่านทุกท่านคงจะไม่อิจฉาดิฉันหรอกใช่ไหมคะ ที่ชีวิตของดิฉันสุขสบายอะไรอย่างนี้ (หุๆๆๆ) และทุกท่านก็คงจะไม่สงสัยอีกเช่นกันว่าดิฉัน ผู้ที่เป็นผู้เล่านั้น…คือใคร?
แต่ว่า…ยังไงดิฉันก็ไม่บอกหรอกค่ะ เพราะเมื่อตอนจบของเรื่องมาถึง ทุกท่านจะได้ทราบเองว่า ดีฉัน คือใครกันแน่… ในตอนนี้ผ่านราตรีมานับยาวนานแล้ว เราก็มาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ เพราะตอนนี้ดิฉันกำลังคิดถึงใครคนหนึ่งค่ะ อ้อ! ไม่ใช่คนรักของดิฉันหรอกนะคะ แต่เป็นชายหญิงคู่หนึ่ง ที่สร้างคำว่า “รัก” ขึ้น บนโลกใบนี้ต่างหากค่ะ และเรื่องนั้นก็มีอยู่ว่า…..